بررسی تغییرات میزان فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی در خشخاش کبیر ( Papaver (bracteatum Lindl. تحت تیمار سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات

گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنلی هستند که مهمترین آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می آیند. ترکیبات آنتی اکسیدانی از شیوع بیماریهای مزمن و تخریب بسیاری از مواد غذایی جلوگیری میکنند. این تحقیق با هدف ارزیابی و مقایسه خصوصیات فیتوشیمیایی و آنتی اکسیدانی خشخاش کبیر تحت تیمارهای سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات انجام گرفت. بدین منظور آزمایشی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی بر روی سه جمعیت مختلف خشخاش کبیر صورت گرفت. شاخصهای فیتوشیمیایی محتوای فنل کل (روش فولین سیکالتو)، فلاونوئید کل (روش آلومینیوم کلراید) و فعالیت آنتی اکسیدانی (روش (DPPH ارزیابی شدند. تیمارهای الیسیتوری به صورت معنیداری در سطح احتمال یک درصد بر روی میزان فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی تاثیر گذاشت. بیشترین میزان ضریب تغییرات به ترتیب با مقدار ۲۴/۲۴، ۲۱/۱۹ و ۳/۴۵ درصد مربوط به ظرفیت آنتی اکسیدانی، فنل کل و فلانوئید کل بود. به طور کلی مشخص شد که افزایش غلظت سالیسیلیک اسید سبب افزایش مقدار فنل کل و فلاونوئید کل میشود. همچنین با توجه به مقایسات میانگین میتوان نتیجه گرفت بین تمامی تیمارهای الیسیتوری اختلاف معنیداری در سطح پنج درصد در شاخصهای اندازه گیری شده مشاهده شد.

Keywords:

الیسیتورها , ظرفیت آنتی اکسیدانی کل , گیاهان دارویی , محتوای فلاونوئید کل , محتوای فنل کل