تاثیر هرس، ازت و اتانل بر برخی صفات فیتوشیمیایی و رنگیزه های فتوسنتزی نارنگی انشو (Citrus unshu) در دو سال آور و نیاور

ایران از مناطق مستعد کشت مرکبات میباشد. میوه نارنگی ژاپنی بیشترین تولید باغی کشور را به خود اختصاص داده است. به همین منظور این آزمایش به شکل فاکتوریل با دو فاکتور فاکتورهای اول شامل سال (سال اول و سال دوم)، فاکتور دوم شامل درختان (بی هرس ( شاهد، نیتروژن، اتانول، اتانول+ نیتروژن) و با هرس ( شاهد، نیتروژن، اتانول، اتانول+ نیتروژن)) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بر روی درختان ۲۵ ساله در یکی از باغهای منطقه گوهرباران مازندران انجام شد. بر اساس نتایج، درختان نارنگی که هرس نشدند در دو سال دارای اسید قابل تیتراسیون بالاتری بودند. همچنین درختانی که تحت محلول پاشی نیتروژن قرار گرفتند و هرس نشدند به طور معنی داری اسید قابل تیتراسیون بالاتری داشتند. تمامی درختانی که تحت محلول پاشی نیتروژن و اتانول هم به صورت تنها و هم به صورت ترکیبی با یک دیگر و هرس قرار گرفتند دارای کلروفیلa، b و کلروفیل کل بالاتری بودند به عبارتی محلول پاشی نیتروژن و اتانول سبب افزایش کلروفیل در گیاه نارنگی شده است، همچنین درختانی که تحت محلول پاشی اتانول هم به صورت تنها و هم به همراه هرس تیمار شدند دارای کاراتنوئید بالاتری بودند.

Keywords:

سال آوری , نیتروژن , هرس