ساختار سازه ای و فضای واکه ای گونه های شرق گیلان
عنوان مقاله: ساختار سازه ای و فضای واکه ای گونه های شرق گیلان
شناسه ملی مقاله: JR_PAZAND-15-57_005
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_PAZAND-15-57_005
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا محمدی - استاد . دانشگاه زنجان
ایوب اسماعیل نژاد نودهی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس
خلاصه مقاله:
زهرا محمدی - استاد . دانشگاه زنجان
ایوب اسماعیل نژاد نودهی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس
ساختار سازهای و فضای واکه ای از مهمترین ویژگیهای فیزیکی ﺁواهای گفتار محسوب میشود. بر اساس بررسی دنیل جونز واکهها در اغلب گونه های زبانی، ذوزنقه سنتی را تشکیل میدهند. در حالی که در ﺁواشناسی ﺁکوستیک بر اساس مدل پیترسون و بارنی (۱۹۵۲) با در نظرگرفتن ساختار سازهای واکه ها (F۱، F۲) برای واکه های موجود در یک زبان یا یک گونه خاص زبانی، در دستگاه مختصات دکارتی فضای واکهای ترسیم میشود. به این ترتیب فضای واکه ای دو بعدی برای واکه ها به وجود میﺁید که شکلی نزدیک به ذوزنقه جونز دارد و تعداد این واکهها در گونه های مختلف متفاوت است. در زبان فارسی، فضای واکه ای متشکل از شش واکه /ᴂ/ ،/a/ ،/e/ ،/o/ ،/i/ ،/u/ است که این مجموعه برای گونه های شرق زبان گیلکی شامل ۸ واکه /ᴧ/ ،/a/ ،/e/ ،/o/ ،/i/ ،/u/ ،/ə/ ،/y/ است. هر یک از واکه های مذکور براساس مقادیرF۱, F۲ به دست ﺁمده از نرمافزار پرت، به وضوح بر روی نمودار، جایگاه خود را مییابند و فضای واکه ای گویشهای مورد نظر را تشکیل میدهند.
کلمات کلیدی: ﺁواشناسی فیزیکی, ساختار سازه ای, فضای واکه ای, گویش های گیلکی, زبان گیلگی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1327356/