جلال امیدی - کارشناس ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سمانه عبدالمحمدی - کارشناس ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

اجزا حیات مانند یک زنجیره به هم متصل است و همین اتصال باعث می شود که هنگام مطالعه، انسان به بررسی عوامل دیگر هم بپردازد. Azolla filiculoides یک گونه مهاجم بوده که در حوضچه های پرورش ماهی، مزارع برنج شمال ایران و تالاب بین المللی انزلی رشد کرده و تبدیل به معضل زیست محیطی شده است. آزولا یک گونه سرخس آبزی شناور هست که سطوح وسیعی از اکوسیستم های آبی را اشغال می کند. رشد بیش از حد این گیاه در دریاچه ها، برکه ها، تالاب ها و... موجب دخالت در استفاده از منابع آب توسط انسان، تاثیر نامطلوب بر کیفیت آب و ایجاد مشکلات اکولوژیکی بر سایر گونه های گیاهی و جانوری می شود. آزولا مهمان ناخوانده ای بود که در سال ۱۳۶۳ برای پرورش برنج وارد ایران شد. قابلیت های منحصر به فرد این گیاه باعث شد که هیچ کنترلی بر روی آن صورت نگیرد و این گیاه به طور وسیعی در شمال کشور رشد کند و در سطح تالاب ها و مزارع برنج بیشتر به عنوان معضل زیست محیطی و گیاهی مهاجم شناخته شود تا گیاهی مفید. این سرخس آبزی بدون تحقیقات جامع در مورد مورفولوژی و نحوه رشد، و فقط برای افزایش تولید برنج وارد ایران شد. با توجه به پراکنش وسیع آزولا، رشد سریع و قابلیت تثبیت ازت، ضروری است تا با انجام اقدامات مدیریتی مناسب، رشد وتکثیر این گونه گیاهی را کنترل نمود تا علاوه بر جلوگیری از برهم خوردن تعادل اکولوژیکی اکوسیستم های آبی از این گیاه جهت مصارف مختلف استفاده بهینه نمود.

آزولا, انزلی, کود سبز, محیط زیست