اثر اصلاح گرمایی بر رفتار فیزیکی و مکانیکی فرآورده مرکب آفتابگردان/پلی پروپیلن

با کمبود شدید ماده اولیه چوبی و محدودتر شدن بهره برداری از جنگل ها، کاربرد پسماند گیاهان کشاورزی به عنوان جایگزین منابع جنگلی در صنایع سلولزی را می توان توصیه نمود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر اصلاح گرمایی ساقه آفتابگردان بر خواص کاربردی فرآورده مرکب آرد ساقه آفتابگردان/پلی پروپیلن بوده است. اصلاح گرمایی ساقه آفتابگردان در ۳ سطح دمایی ۱۶۰، ۱۸۰ و ۲۰۰ درجه سانتی گراد در زمان ۳۰ دقیقه انجام شد چندسازه با اختلاط ۳۰ درصد وزنی آرد ساقه آفتابگردان با پلی پروپیلن در حضور انیدریدمالئیک پیوند شده به پلی پروپیلن به عنوان عامل جفت کننده و به روش قالب گیری تزریقی تهیه گردید. نتایج طیف سنجی آرد ساقه آفتابگردان تغییرات شیمیایی ناشی از اصلاح گرمایی را تایید کرد. در تصاویر میکروسکوپ الکترونی یکپارچگی بیشتر، توزیع یکنواخت تر و حفره های کمتر در سطح شکست فرآورده های حاوی آرد اصلاح گرمایی شده مشاهده گردید. بر اساس تحلیل وزن سنجی گرمایی، حذف همی سلولزها باعث بهبود پایداری گرمایی ماده مرکب تا دمای ۱۸۰ درجه سانتی گراد را نشان داد، ولیکن افزایش دمای اصلاح به ۲۰۰ درجه سانتی گراد موجب کاهش پایداری گرمایی فرآورده حاصل شد. اصلاح گرمایی با تخریب همی سلولزها، افزایش بلورینگی، کاهش قطبیت، افزایش سازگاری بین دو فاز چندسازه، و توزیع یکنواخت پرکننده در زمینه پلیمر منجر به کاهش جذب آب و بهبود معنی دار خواص خمشی و کششی شد. چسبندگی خوب پرکننده لیگنوسلولزی و پلیمر با تسهیل انتشار ترک در امتداد ناحیه سطح مشترک، موجب کاهش مقاومت به ضربه فاق دار فرآورده حاصل گردید.

Keywords:

اصلاح گرمایی , فرآورده مرکب آفتابگردان/پلی پروپیلن , پایداری گرمایی , خواص فیزیکی , رفتار مکانیکی