سعید اسمعیلی مقدم - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، چالوس، ایران.
افسانه شهرکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد فرآورده های چندسازه چوب، دانشگاه زابل
فاطمه دهدست - دانش آموخته کارشناسی ارشد فرآورده های چندسازه چوب دانشگاه زابل
سمانه پور کرمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حفاظت و اصلاح چوب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

    این تحقیق با هدف بررسی تاثیر افزودن ذرات سیلیس بر دوام طبیعی و ریخت­شناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگین کمان (Trametes Versicolor) انجام شد. آرد چوب با نسبت وزنی ۶۰ درصد با پلی­پروپیلن به همراه phc ۲ انیدرید مالئیک پلی­پروپیلنی مخلوط گردید. نانو و میکرو سیلیس نیز با نسبت های وزنی ۰، ۱، ۳ و phc ۵ به عنوان پرکننده مورد استفاده قرار گرفتند. فرایند اختلاط در داخل دستگاه مخلوط­کن داخلی انجام شد و نمونه­های آزمونی با استفاده از دستگاه تزریق ساخته شدند. نمونه­های آزمونی به مدت­های ۸، ۱۲ و ۱۶ هفته در مجاورت قارچ رنگین­کمان با دمای ۲۵ درجه سانتی­گراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد مطابق با استاندارد BS ۸۳۸:۱۹۶۱ قرار گرفتند. سپس کاهش جرم، جذب آب بلندمدت و ضریب انتشار رطوبت بر روی نمونه­ها انجام شد. برای اطمینان از تشکیل پیوند هیدروژنی بین سیلیس و آرد چوب از طیف­سنجی مادون قرمز (FTIR) و برای ریخت­شناسی چندسازه­ها از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان مجاورت نمونه­ها در محیط قارچ، کاهش جرم، جذب آب بلندمدت و ضریب انتشار رطوبت در چوب پلاستیک افزایش یافت، اما با افزایش سیلیس، از شدت پوسیدگی نمونه­ها کاسته شد. تاثیر نانو ذرات سیلیس بر دوام طبیعی چندسازه چوب پلاستیک بیشتر از تاثیر میکرو ذرات سیلیس بود. نتایج طیف­سنجی مادون قرمز حکایت از ایجاد پیوند هیدروژنی بین آرد چوب و سیلیس داشت. نتایج میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز نشان داد که با افزایش مجاورت نمونه­ها با قارچ ترک­های ریز و درشتی در چندسازه ایجاد گردید اما با افزایش سیلیس از میزان این ترک­ها کاسته شد.  

دوام طبیعی, ضریب انتشار رطوبت, قارچ رنگین کمان, نانو و میکرو سیلیس, کاهش وزن