طاهره ظفری پور - کارشناس پژوهشی سازمان سنجش آموزش کشور
محبوبه عارفی - دانشیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی تهران، ایران
کورش فتحی واجارگاه - استاد دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی تهران،ایران
رضا محمدی - استادیار سازمان سنجش آموزش کشور

هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی تحلیلی روند بازنگری برنامه­درسی در نظام دانشگاهی ایران است تا با بررسی پیشینه و تحلیل وضعیت موجود، بازنگری برنامه­درسی ترسیم شود تا زمینه­ای برای ارائه چهارچوبی جهت اصلاح و انسجام روند بازنگری برنامه­های درسی در راستای بهبود مستمر در عمل باشد.روش پژوهش: روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش روش کیفی با شیوه مطالعه اسنادی می باشد. پژوهشگر با جمع آوری و تجزیه و تحلیل اسناد و مدارکی که مربوط به موضوع پژوهش بوده سعی بر یافتن پاسخی قابل قبول برای مساله پژوهشی خود داشته است. ضمن توصیف وضعیت موجود بازنگری برنامه­های درسی و تحلیل تجربیات ملی، نمایی از آنها به تصویر کشیده شده است. جامعه آماری پژوهش مذکور شامل اسناد و مدارک موجود و روند بازنگری در دانشگاه­های  دارای تجربه در این حوزه ( دانشگاه­های اصفهان، صنعتی امیرکبیر، شهیدبهشتی، فردوسی مشهد، علم و صنعت، الزهرا، خوارزمی، سمنان، گیلان، علوم­پایه و بهداشت، پزشکی اصفهان) بر اساس اسناد و مدارک مورد بررسی بوده است. در جهت جمع­آوری اطلاعات و داده­ها و پوشش تمامی دانشگاه­های دارای دانش و تجربه در این حوزه از داده ها و اطلاعات به دست آمده از منابع کتابخانه ای و پایگاه­های اینترنتی رسمی و معتبر استفاده شده است.یافته ها: در این پژوهش با بررسی روند تغییرات و تحولات برنامه­درسی با نظر به بازنگری و بررسی ساختار و فرایند بازنگری در دانشگاه های دارای تجربه، مولفه­های بازنگری در چهار بخش معیارها و شاخص­ها ، اهداف، سطح و ترکیب و فرایند بازنگری استخراج و مورد بررسی ، تفسیر و تحلیل قرار گرفت.نتیجه گیری: عدم نظام جامع تضمین کیفیت در آموزش عالی ، اهمیت تدوین برنامه­های درسی با توجه به بازنگری دوره­ها و رشته­های آموزشی ، نیاز به بازنگری آیین­نامه واگذاری اختیارت بر اساس شرایط موجود، از نتایج بدست آمده در پژوهش می­باشد.

بازنگری برنامه درسی, نظام آموزش عالی, ایران