محمد اتفاق دوست - University of Guilan
حمید علاف نویریان - University of Guilan
میر مسعود سجادی - University of Guilan
بهرام فلاحتکار - University of Guilan

برای انجام تحقیق، ۲۲۵ قطعه میگوی آب شیرین رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponense) با میانگین وزنی ۰۵/۴۰±۰/۱ گرم به مدت ۸ هفته با پنج جیره غذایی فرموله شده، حاوی سطوح مختلف رنگدانه آستازانتین صفر (شاهد)، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم، در آکواریوم شیشه ای نگهداری گردیدند و مورد غذادهی قرار گرفتند. در پایان دوره پرورشی، پس از جمع آوری همولنف و همچنین نمونه برداری از بافت های روده، عضله و بخش پوسته، شاخص های بیوشیمیایی همولنف، محتوای کاروتنوئید کل و فلور میکروبی روده در میگوها مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص های بیوشیمیایی همولنف همچون اوره، ازت اوره، گلوکز، کراتینین و تری گلیسیرید با افزایش سطوح آستازانتین، کاهش یافتند درحالی که HDL و LDL به طور معنی داری افزایش پیدا نمودند (۰۵/۰>p). بااین وجود، اوریک اسید، کلسیم، فسفر و کلسترول تحت تاثیر تیمارهای حاوی آستازانتین قرار نگرفتند (۰۵/۰p). محتوای کاروتنوئید کل میگوها با افزایش سطوح آستازانتین جیره غذایی، افزایش یافت (۰۵/۰>p). به طور کلی، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزایش سطوح آستازانتین در جیره غذایی موجب بهبود شاخص های بیوشیمیایی همولنف، محتوای کاروتنوئید کل و فلور میکروبی روده میگوی رودخانه ای شرق گردید و افزودن میزان ۱۵۰ میلی­گرم در کیلوگرم از این رنگدانه به جیره غذایی با هدف بهبود شاخص های مذکور در این میگو پیشنهاد می گردد.

Astaxanthin, Carotenoids, Dietary supplement, Metabolism, Oriental river prawn, آستازانتین, کاروتنوئیدها, مکمل غذایی, متابولیسم, میگوی رودخانه ای شرق