مقایسه اثر بخشی آموزش زوج درمانی شناختی –رفتاری و مدل EIS بر عملکرد جنسی در زنان باردار

مقدمه: دوران بارداری با تغییرات جسمانی و روان شناختی بسیاری همراه است. بنابراین زنان باردار ممکن است با مسائل و مشکلات زیادی ازجمله کاهش عملکرد جنسی مواجه باشند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش زوج درمانی شناختی-رفتاری و مدل EIS بر عملکرد جنسی در زنان باردار انجام شد. روش کار: بدین منظور طی یک پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل، از بین جامعه آماری (زنان باردار نخست زا) با لحاظ نمودن ملاک های ورود به پژوهش، به شیوه نمونه گیری در دسترس ۶۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در سه گروه ۲۰ نفره (دو گروه مداخله و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. در ادامه در طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای، به یک گروه مداخله آموزش شناختی-رفتاری و به گروه دیگر مدل EIS آموزش داده شد، در حالی که گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها در پیش آزمون-پس آزمون، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ در سطح معناداری ۰/۰۵ تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که هر دو رویکرد شناختی-رفتاری و مدل EIS بر عملکرد جنسی و خرده مقیاس های آن (میل جنسی، برانگیختگی جنسی، رطوبت مهبلی، ارگاسم، رضایت جنسی، مقاربت دردناک) موثر هستند (۰/۰۵مدل EIS با میانگین و انحراف معیار ۱/۸۵± ۲۴/۰۸ نسبت به رویکرد شناختی-رفتاری با میانگین و انحراف ۱/۱± ۱۷/۵۸ تاثیر بیشتری بر عملکرد جنسی داشت. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت با وجود تفاوت بین دو رویکرد شناختی-رفتاری و مدل EIS هردو در زمینه عملکرد جنسی و خرده مقیاس های آن موثر هستند اما با توجه به اثربخشی بیشتر مدلEIS می توان از آن در دوران بارداری به عنوان روش کارآمدتر در کنار سایر مراقبت ها استفاد کرد.

Keywords:

Pregnant women , Sexual function , Cognitive-behavioral , EIS model , زنان باردار , عملکرد جنسی , رویکرد شناختی- رفتاری , مدل EIS