بررسی ماهیت و مفهوم تهدید و خطر جانی در فقه و حقوق ایران

از ثمر بخش ترین مصادر سامان مصادر جرمشناسی، »جرم شناسی و ماهیت تهدید و خطر جانی« هست. افزون بر این، سیاق سلوک با این موقع، از مقال های خطیر حقوق کیفری و تامینات ژرف از آن برانگیزاننده شاکله ی حقوقی حقوقدانان از تحکیم شایسته فکری می باشد. برهان پاسداری از امنیت و عرصه رسالت های حکومت اسلامی، مسبب تحریض قانون گذار ایران برای وصف این جرم، از این جهت که در قوانین قبل از انقلاب عرضه ای جامع و مبرهن از جرم تهدید و خطر جانی برای باز شناخته شدن وجود ندارد و این مقوله پس از انقلاب اسلامی ایجاد گردید. مفهوم تهدید از مفاهیم بحث بر انگیز بوده و در ماهیت آنها میان فقها و حقوقدانان اختلاف زیادی مشاهده نمی شود. در ضمن باید بیان کرد که این مقاله، موید بر تاسیسی بودن نظرات و بحثی مستوعب در این زمینه نیست، بلکه مقصود در آن ارائه گزارشی از مفهوم تهدید و خطر جانی و جرم شناسی آن از منظر فقه و حقوق ایران برای استکشاف راهکار مدرن از طریق نظرات ارائه شده، یا پیشنهادهای قابل پی گیری، می باشد.

Keywords:

تهدید , ارعاب , ترس , فقه امامیه , فقه اهل سنت