ابوالفضل رفیع پور گتابی - دانشکده ریاضی و کامپیوتر و مرکز پژوهشی ریاضی ماهانی - دانشگاه شهید باه

امروزه با گسترش کاربردهای علوم و تکنولوژی در زندگی روزمره انسان ها، میزان نیازمندی بشر به سواد ریاضی افزایش یافته است. به گونه ای که اگر فردی قادر به استفاده از دانش ریاضی خود در زمینه های دنیای واقعی خود نباشد، با مشکلات متعددی روبرو خواهد شد. چراکه در برنامه درسی ریاضی مدرسه ای توجه کمی به مسایل مدل سازی و کاربرد شده است. مقاله حاضر به بررسی نقش متقابل آموزش ریاضی و تربیت شهروندی می پردازد. چرا که آموزش مناسب ریاضی با تأکید بر مدل سازی و کاربردها، نقش مهمی در رشد و تعالی انسان ها در عصر حاضر دارد. همچنین پایه های فن آورانه زندگی در دنیای امروز باعث ایجاد مجموعه ای از تغییرات در برنامه درسی ریاضی مدرسه ای شده است. بنابراین ارتباط بین آموزش ریاضی و زندگی دنیای واقعی یک ارتباط دوسویه است. هدف اصلی پژوهش حاضر ارایه راهکارهایی برای بهبود فرآیند یاددهی - یادگیری ریاضی و اثر آن در ارتقاء عملکرد شهروندان در حل مسایل دنیای واقعی است. در این راستا و برای رسیدن به این هدف پژوهشی، ابتدا مفهوم سواد ریاضی به تعبیر گروه ریاضی مطالعه بی نالمللی پیزا، معرفی می شود و ابعاد مختلف آن مورد بحث قرار می گیرد. سپس ضرورت توجه به مدل سازی پدید ههای دنیای واقعی به عنوان یکی از مولف ههای کلیدی برنامه درسی ریاضی مبتنی بر سواد ریاضی، تبیین م یگردد. آنگاه نتایج یک مطالعه تجربی در خصوص میزان توانایی دانش آموزان در استفاده از دانش ریاضی شان برای حل مسایل زمینه مدار دنیای واقعی، ارایه می گردد. مقاله با بیان چشم اندازهای آموزش ریاضی در سال 1404 و ارایه پیشنهادهایی برای رسیدن به این چشم اندازها به پایان م یرسد.

آموزش شهروندی، برنامه درسی ریاضی، سواد ریاضی، مطالعه پیزا، مدل سازی