بررسی تجربی رفتار اشتعال پذیری موکت نایلونی با آزمون گرماسنجی مخروطی

رفتار دو نمونه موکت نایلونی (معمولی و حاوی مواد بازدارنده شعله روی بورات)در برابر آتش مطابق استاندارد  ISO ۵۶۶۰-۱ و در شار گرمایی ۳۵ kW/m۲  بررسی شد. با استفاده از گرماسنج مخروطی، پارامترهای گرمایی واکنش در برابر آتش شامل زمان افروزش، کل گرمای آزاد شده، شدت و بیشینه گرمای آزاد شده، دود و خروج گازهای سمی بررسی شدند. نتایج نشان می دهد، زمان افروزش در موکت حاوی مواد شعله نسبت به موکت معمولی طولانی تر است، در حالی که بیشینه گرمای آزاد شده در موکت حاوی مواد بازدارنده شعله حدود %۳۳ کمتر است. بدین ترتیب، خطرگسترش شعله در موکت حاوی مواد بازدارنده شعله در مقایسه با موکت معمولی کمتر است. بهبود رفتار در برابر آتش در موکت حاوی مواد بازدارنده شعله را می توان به تشکیل لایه زغال روی سطح سوخته و وجود افزودنی های مختل کننده واکنش های احتراق نسبت داد که موجب کند شدن واکنش های سوختن می شود و در نتیجه مقدار بیشینه گرمای آزاد شده کاهش می یابد.

Keywords:

رفتار اشتعال پذیری , گرماسنج مخروطی , موکت نایلونی , تکمیل ضد آتش , بیشینه گرمای آزاد شده