بررسی رابطه بین هوش کلامی معلمان و برقراری ارتباط آنها در تدریس

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین هوش کلامی معلمان و برقراری ارتباط آنها در تدریس است. برای ایجاد تغییر رفتار در معلمان باید عوامل مرتبط با انگیزه و میزان تاثیر آنها در تدریس را بدست آورد و بدینوسیله با انتخاب معلمانی که از قدرت کلامی فوق العاده در جهت رساندن پیامها ، نظرات و احساسات و به طور کلی اهداف گوناگون برخوردارند در امر آموزش و در نتیجه افزایش عملکرد آموزش و پرورش کمک نمود. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استاندارد هوش های چند گانه و پرسشنامه محقق ساخته انگیزش درونی استفاده گردید. همچنین به منظور به دست آوردن روایی ابزار جمع آوری اطلاعات از دیدگاه و نظرات 5 تن از استادان روان شناسی و 0 و / علوم تربیتی استفاده شد. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه ی محقق ساخته به مقدار 74 0 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون / پرسشنامه ی هوش های چندگانه به مقدار 93 استفاده شد نتایج حاصل نشان داد که بین هوش کلامی -زبانی معلمان و برقراری ارتباط آنها در تدریس رابطه ی معناداری وجود دارد.

Keywords:

هوش های چندگانه , هوش کلامی , برقراری ارتباط , تدریس