عزت اله قنواتی - دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه خوارزمی تهران
امیر صفاری - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه خوارزمی تهران
ابراهیم بهشتی جاوید - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه محقق اردبیلی
اسماعیل منصوریان - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی از دانشگاه خوارزمی

در این پژوهش به برآورد ضریب رواناب، شناخت عوامل و عناصر موثر در سیلخیزی و پهنه بندی پتانسیل سیلخیزی حوضه آبریز بالخلوچای پرداخته شده است. برای برآورد مقدار رواناب از روش شماره منحنی ) CN (، استفاده شده است. برای این منظور ابتدا دادهها و اطلاعات مورد نیاز شامل آمار حداکثر بارش روزانه، نقشههای تراکم پوشش گیاهی، گروههای هیدرولوژیک خاک و کاربری تهیه و وارد سیستم اطلاعات جغرافیایی ) GIS ( گردید. با تلفیق اطلاعات فوق، در مدل ) SCS ) نقشه ( CN ) حوضه، میزان نفوذ ) S ( و مقدار رواناب ) Q ( تهیه شد. در نهایت با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی شش فاکتور در نظر گرفته شده شامل: رواناب، گروههای هیدرولوژیک خاک، شیب، کاربری زمین، تراکم پوشش گیاهی و تراکم زهکشی وزندهی شده و با اعمال وزن لایهها نقشه ۵۵ و ۵۵ ساله( تهیه ،۵۵ ، پهنهبندی پتانسیل سیلخیزی حوضه با دوره بازگشتهای مختلف) ۵ گردید. نتایج پژوهشی نشان داد که حدود ۰۵ تا ۰۴ درصد مساحت حوضه طی دورههای ۵ تا ۵۵ ساله دارای پتانسیل سیلخیزی متوسط بوده و ۵۰ تا ۵۰ درصد دارای پتانسیل زیاد میباشد.

سیل خیزی, شماره منحنی (CN), پهنه بندی, رودخانه بالخلو