مجتبی برزگررحیمی - کارشناسی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت،ایران
نیما امانی فرد - استاد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان،رشت،ایران
لادن سمائی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

کنترل جریان روی استوانه و به تعویق انداختن جدایش، باعث کوچک شدن ناحیه ی دنباله و کاهش ریزش گردابه ها شده و عمر سازه را افزایش می دهد. در بین روش های مختلف کنترل فعال و غیرفعالریزش گردابه ها، استفاده از کنترل کننده های جریان روشی پرکاربرد است. دراین پژوهش تاثیر استوانه های کنترلی در پنج رینولدز و برای هر رینولدز در سه حالت متفاوت بررسی شده است. از دو استوانه ی کنترلی کوچک تر به عنوان وسیله ای برای کاهش ریزش گردابه های پایین دست استوانه ی اصلی استفاده شده و حل عددی به صورت ناپایا و توسط نرم افزار فلوئنت انجام گرفته است. ازمدل آشفتگی DES به منظور شبیه سازی آشفتگی و از الگوریتم سیمپل برای کوپل سرعت و فشار استفاده شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که قراردادن دو استوانه ی کنترلی کوچک ساکن در پایین دست استوانه ی اصلی، می تواند موجب توقف ریزش گردابه ها شود. مکان بهینه ی این استوانه های کنترلی در هر عدد رینولدز متفاوت می باشد .

خیابان گردابه های ون کارمن، جریان حول استوانه، استوانه های کنترلی، شبیه سازی عددی