اثربخشی آموزش یوگای خنده بر کیفیت خواب و عاطفه مثبت و منفی معلمان زن مبتلا به دیابت

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش یوگای خنده بر کیفیت خواب و عاطفه مثبت و منفی معلمان زن مبتلا به دیابت بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و گواه، طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دوماهه و جامعه آماری ۷۰ نفر از معلمان زن مبتلا به دیابت شهرستان زاهدان در سال ۱۳۹۷ بود. از این جامعه ۶۰ زن به شیوه در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی تعداد ۳۰ نفر در هر یک از دو گروه آزمایش و گواه کاربندی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (۱۹۸۹)  و مقیاس عاطفه مثبت و منفی  واتسون، کلارک و تلگن (۱۹۸۸) و نیز برنامه یوگای خنده پزشکی (۱۳۹۰) در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای گروهی هفته­ای دو جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج حاکی از تاثیر آموزش یوگای خنده بر کفیت خواب (۱۵/۴ =F، ۰۴۶/۰ =P)، عاطفه مثبت (۱۶/۱۲ =F، ۰۰۱/۰ =P) و عاطفه منفی (۶۴/۱۴ =F، ۰۰۱/۰ =P) و پایداری این تاثیر در مرحله پیگیری بود. با توجه به یافته های این پژوهش می توان از آموزش یوگای خنده به عنوان یک درمان مکمل در کنار سایر روش های درمانی جهت بهبود کیفیت خواب و عاطفه مثبت و کاهش عاطفه منفی زنان مبتلا به دیابت استفاده نمود.

Keywords:

Diabetes , Sleep Quality , Positive and Negative Affect , Laughter Yoga , دیابت , کیفیت خواب , عاطفه مثبت و منفی , یوگای خنده