حسین رنگ آور - دانشیار گروه صنایع چوب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
سید اصغر علوی سرشت - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه صنایع چوب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

این پژوهش به منظور بررسی اثر نانو ولاستونیت و استفاده از پلیمرهای پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن سنگین بر مقاومت به آتش تخته خرده چوب سه لایه و همسان ساخته شده از خرده چوب صنعتی و ساقه فلفل انجام شد. چسب مورد استفاده از نوع اوره فرمالدئید به میزان ۱۲ درصد و مقدار نانو ولاستونیت به میزان ثابت ۱۰ درصد نسبت به جرم خشک مواد چوبی به صورت مخلوط با چسب مورد استفاده قرار گرفت. نوع تخته در سه سطح شامل همسان(مخلوط خرده چوب صنعتی با خرده های ساقه فلفل) ، سه لایه به دو شکل، شامل لایه مغزی خرده چوب ساقه فلفل و لایه سطحی خرده چوب صنعتی و لایه مغزی خرده چوب صنعتی و لایه سطحی خرده چوب ساقه فلفل و نوع پلیمر در دو سطح پلی اتیلن سنگین و پلی وینیل کلراید و استفاده از نانو در دو سطح (با نانو و بدون نانو) به عنوان عوامل متغیر در نظر گرفته شدند. نمونه های آزمونی جهت بررسی ویژگیهای مقاومت به آتش تخته های ساخته شده شامل زمان اشتعال، زمان گداختگی، درصد کاهش وزن و سطح کربونیزه شده هر یک در دو زمان ۲ و ۳۰ دقیقه طبق استاندارد ISO ۱۱۹۲۵ تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از نانو ولاستونیت و پلیمرهای پلی وینیل کلراید و پلی اتیلن سنگین سبب بهبود مقاومت به آتش تخته ها شد. در این خصوص پلیمر پلی اتیلن سنگین تاثیر مناسبتری در مقاومت به آتش تخته ها داشت. تخته های سه لایه با ساختار خرده چوب صنعتی در لایه های سطحی دارای زمان اشتعال و گداختگی بیشتری بودند اما درصد کاهش وزن و سطح کربونیزه شده در تخته های سه لایه با ساختار خرده ساقه های فلفل در لایه های سطحی کمتر بود.

ساقه فلفل, نانو ولاستونیت, پلی اتیلن, پلی وینیل کلراید, مقاومت به آتش