مهدی عباسیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
اصغر امیدوار - استاد علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی مشکور - استادیار علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
زینت فرهادی - دانش آموخته صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

در این مقاله به بررسی امکان ساخت چندسازه ساقه پنبه-پلیپروپیلن با درصدهای مختلف آرد ساقه پنبه پرداخته شده است. تعیین بهترین تیمار به لحاظ خواص فیزیکی و مکانیکی و بررسی اثر استفاده از پوست ساقه پنبه در ساخت چندسازه از اهداف مهم این تحقیق بود. شش تیمار شامل پلیپروپیلن، سه سطح ۴۰، ۵۵ و ۷۰ درصد ساقه پنبه و دو سطح پرکننده (ساقه پنبه با پوست و بدون پوست) تهیه گردید. از ماده جفتکننده مالئیکانیدرید پلیپروپیلن به میزان ۳ درصد وزنی در هر تیمار استفاده شد. عملیات اختلاط و گرانول سازی پلاستیک و آرد ساقه پنبه بهوسیله دستگاه اکسترودر دو ماردونه مدل ۴۸۱۵ انجام گرفت. پس از تهیه و برش نمونههای آزمونی خواص مکانیکی چندسازهها شامل کشش، مدول گسیختگی و مدول الاستیسیته مطابق استاندارد ۶۱۰۹D- وASTM D-۷۰۳۱ انجام شد. همچنین آزمون جذب آب و واکشیدگی ضخامت مطابق استاندارد ۹۸-۵۷۰-D انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار آرد ساقه پنبه مقاومت کششی و مدول گسیختگی کاهش مییابد، درحالیکه مدول الاستیسیته خمشی افزایش یافت. به لحاظ عملکرد نوع پرکننده برای مقادیر مدول گسیختگی و مدول الاستیسیته در سطح ۹۵ درصد اختلاف معنیدار وجود داشت، ولی برای مقاومت کششی اختلاف معنیدار مشاهده نشد. بهعلاوه برای مقادیر جذب آب اختلاف معنادار مشاهده شد. بیشترین مقادیر مقاومتی مربوط به تیمار ۴ با ۴۰ درصد الیاف ساقه پنبه با پوست بود.

چندسازه, پلیپروپیلن, ساقه پنبه, خواص مکانیکی, خواص فیزیکی, پوست