سعید مذبوحی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبائی
معصومه طاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبائی
فاطمه سادات حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبائی

در این پژوهش عناصر هدف ،محتوا،روش آموزش وشیوه های ارزشیابی در اندیشه آیزنر ودیوئی، در کتب و سایر منابع مورد مطالعه، بررسی و تحلیل قرار گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی- استنتاجی می باشدنتایج پژوهش نشان می دهد:آیزنر اهداف برنامه درسی را در سه طبقه قرار م یدهد که عبارتند از: اهداف رفتاری، اهداف حل مسئله و نتایج بیانی . در مقابل دیوئی اهداف تعلیم و تربیت را به درونی و بیرونی تقسیم می کند. آیزنر بیان می کند که محتوا بر اساس دو معیار انتخاب شود: ارتباط بین محتوا و هدف ومعنی داری محتوا. دیوئی در ارتباط با محتوا معتقد است که علاوه بر روش یادگیری که مسئله محور م یباشد محتوا نیز می بایست مبتنی بر مسئله سازی باشد. آیزنر به جای یاد دهی– یادگیری از ارائه- پاسخ استفاده می کند و اظهار می دارد که از این بعد یا عنصر در برنامه ریزی درسی کمتر مورد ملاحظه قرار می گیرد. دیوئی در روش های ارائه– پاسخ روش معروف حل مسئله را مطرح ساخته است. آیزنر در ارزشیابی از مواد و محتوای موضوع درسی دو روش پیشنهاد می کند که روش گلخانه ای در سطح محدود و روش ارزشیابی پایانی در مراحل پایانی، اما هنوز قابل تغییر، انجام می شود. دیوئی در ارتباط با ارزشیابی به پیامدها و نتایج توجه می کند نه اهداف.و در پایان این مقاله هم سعی شده دلالت هایی برای برنامه درسی ایران آورده شده است.

مقایسه، هدف، محتوا، روش، ارزشیابی، برنامه درسی