نقدی بر استاندارد ملی زعفران: ویژگی ها و روش آزمون

امروزه کیفیت، مهمترین موضوع مورد توجه خریداران، تولید کنندگان و تامین کنندگان است و شرایط نوین بازار، تجارت و اقتصاد جهانی لزوم حرکت به سوی استانداردها را لازم و ضروری می نماید. هدف از استاندارد زعفران، تعیین روش های آزمون انواع زعفران می باشد که در واقع کلاله گل زعفران می باشد. توجه به مقررات جهانی به ویژه مقررات جدید اتحادیه اروپا، حضور محصولات غذایی کشورمان بخصوص زعفران را در بازارهای بین المللی راحت تر و مقبول تر می سازد. کشور ما در حال حاضر بزرگترین تولید کننده زعفران جهان است و بیش از ۹۰ درصد محصول زعفران جهان در ایران تولید می شود. گسترش صادرات زعفران ایران با توجه به مزیت نسبی این محصول و ارزآوری قابل توجه آن، دارای اهمیت بسیاری است. کیفیت زعفران بر اساس اندازه گیری های آزمایشگاهی طبق استاندارد ملی آن بررسی، طبقه بندی و درجه بندی می گردد. استاندارد ملی زعفران علیرغم اینکه سندی است که می تواند در کنترل کیفیت زعفران مورد استفاده قرار بگیرد دارای ضعف هایی نیز می باشد. عدم توجه به اندازه گیری، میزان و نوع سموم دفع آفات نباتی، عدم توجه به تقلبات غیر رنگی، عدم توجه به اندازه گیری متابولیتهای زعفران با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا، عدم توجه به شناسایی رنگهای قلیایی و ... از جمله ضعف های این استاندارد می باشد. مورد دیگری که می توان به آن اشاره کرد و با توجه به الزامی شدن استقرار استاندارد ایزو ۱۷۰۲۵ در آزمایشگاه های آزمون باید حتما مورد توجه قرار بگیرد، عدم وجود ماده مرجع زعفران در مقایسات بین آزمایشگاهی به منظور تضمین کیفیت نتایج آزمون است.

Keywords:

استاندارد , زعفران , ویژگیها , روش آزمون