بررسی ارتباط بین سلامت عمومی، هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان مامایی

زمینه و هدف: سلامت روان، نقش مهمی در تضمین پویایی و کارآمدی هر جامعه ایفا می کند. هوش هیجانی که تعدیل کننده مهمی در فرآیند استرس می باشد، نقش بارزی در کاهش استرس، افزایش سلامت و بهزیستی روانشناختی دارد. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین سلامت عمومی، هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان مامایی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش سرشماری بر روی کلیه دانشجویان مامایی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی رشت، (نیمسال دوم ۹۲-۱۳۹۱) انجام شد. روش گردآوری داده ها پرسشنامه ایی مشتمل بر سه قسمت: مشخصات فردی، پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ و هوش هیجانی شیرینگ بود. یافته ها: میانگین نمره هوش هیجانی و سلامت عمومی دانشجویان به ترتیب ۲۹/۱۴±۵۳/۵۰ و ۲۲/۱۱±۸۵/۲۲ بود. اکثریت دانشجویان (۶۰ درصد) در سطح سلامت کامل قرار داشتند. بین میانگین نمره کل سلامت عمومی و هوش هیجانی دانشجویان با میانگین معدل آنان ارتباط آماری معنی دار وجود نداشت؛ ولی بین میانگین نمره کل هوش هیجانی و نمره کل سلامت عمومی دانشجویان همبستگی آماری معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر بین مولفه های هوش هیجانی و مولفه های سلامت عمومی همچون عملکرد اجتماعی، افسردگی و اضطراب همبستگی مثبت وجود دارد؛ که میتواند منجر به ارتقای سطح تحصیلی گردد. از این رو توجه به هوش هیجانی و برنامه ریزی در جهت رشد آن برای حفظ سلامت عمومی امر بسیار مهمی است.

Keywords:

Educational achievement , Student , General health , Emotional intelligence , پیشرفت تحصیلی , دانشجو , سلامت عمومی , هوش هیجانی