تاثیر اختلاط پوست و مغز کنف بر خمیرکاغذسازی به روش سودا و مقاومت های کاغذ

صنایع کاغذسازی در دهه های گذشته با کمبود ماده اولیه سلولزی مواجه بوده است. با توجه به سابقه کشت کنف در ایران، کنف به عنوان یک گیاه سریع الرشد از قابلیت خوبی برای جبران کمبود چوب برخوردار می باشد. ساقه کنف از رقم ۴۳۲ کشت شده در ایستگاه تحقیقات پنبه ورامین تهیه شد. مقدار ساقه هوا خشک این رقم کنف در حدود ۵/۱۰ تن در هکتار اندازه گیری گردید. خمیرکاغذ سودا از مغز، پوست و اختلاط آنها به ترتیب با سه نسبت وزنی ۵۰ به ۵۰، ۴۰ به ۶۰ و ۳۰ به ۷۰ درصد انجام شد. برای لیگنین زدایی از فاکتورH  در حدود ۸۰۰ و با استفاده از شرایط پخت شامل زمان پخت ۳۰ دقیقه، هیدروکسید سدیم ۱۸ درصد، دمای پخت °C ۱۷۵ و نسبت ۵ به ۱ مایع پخت به ماده سلولزی استفاده شد. در شرایط مشابه پخت، خمیرکاغذ تهیه شده از مخلوط پوست و مغز کنف، دارای بازده و عدد کاپایی بین خمیرکاغذ تهیه شده از پوست و مغز به تنهایی بود. با افزایش درصد پوست، عدد کاپای خمیرکاغذ کاهش و تعداد دور کوبیدن برای دستیابی به درجه روانی معینی افزایش یافت. ویژگی های کاغذ دست ساز شامل ضخامت، طول پاره شدن، مقاومت به ترکیدن و به ویژه مقاومت به پاره شدن با افزایش نسبت پوست افزایش یافت. 

Keywords:

پوست کنف , مغز کنف , ابعاد الیاف , خمیرکاغذ سودا , مقاومت خمیرکاغذ