رامین ویسی - استادیار، صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس،

لیلکی و اقاقیا از گونه های موجود در جنگل های کشور هستند که چوب بسیار بادوامی دارند. برای شناسایی ترکیبات موجود در چوب این گونه ها، در این تحقیق سه دیسک از هر گونه به صورت تصادفی از منطقه جنگلداری نوشهر انتخاب گردید. برای تهیه نمونه های آزمونی همگن، از هر دیسک طبق آزمون های استاندارد TAPPI ابتدا آرد چوب تهیه و بعد آردها با هم مخلوط شدند. مواد استخراجی توسط استن از آرد چوب ها جدا سازی و به منظور آنالیز از دستگاه  GC-MSاستفاده گردید. شناسایی مواد با توجه به دیاگرام زمان بازداری، محاسبه ضریب کواتز و جدول آدامز انجام شد. نتایج نشان دادند که در مواد استخراجی محلول در استن چوب اقاقیا حدود ۱۵۰ ترکیب وجود داشت که رزورسینول (۷۴/۱۹%)، ۱ و ۲-بنزن دی ال (۹۲/۶%)، ۹-اکتا دکانوئیک اسید (۵۵/۳%)، گاما-سیتوسترول (۷۷/۲%) و گاما- ترپن (۲۲/۰%) از مهمترین ترکیبات بودند. در مواد استخراجی محلول در استن چوب لیلکی ۳۷ ترکیب شناسایی شد که ۱ و ۲-بنزن دی کربوکسیلیک اسید (۳۸/۹۰%)، رزورسینول (۰۷/۱%)، جیبرلین A۳ (۱۴/۰%) و فنل (۰۹/۰%) به عنوان مهمترین ترکیبات بودند. همچنین دو ترکیب ۱ و ۲-بنزن دی کربوکسیلیک اسید و رزورسینول بین چوب دو گونه مشترک هستند. به نظر می رسد مقادیر بالای رزورسینول (۷۴/۱۹%) در اقاقیا و ۱ و ۲-بنزن دی کربوکسیلیک اسید (۳۸/۹۰%) در لیلکی از عوامل مهمی در دوام و مصرف این چوب ها باشند. 

اقاقیا, لیلکی, دوام طبیعی, طیف سنجی جرمی, کروماتوگرافی گازی, زمان ماندگاری, BSTFA