حامد متینی بهزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
اصغر طارمیان - استادیار گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

در این مطالعه آرد چوب صنوبر توسط دو ماده حفاظتی تیابندازول و مشتقات کربامات (IPBC) با غلظت ۹/۰ درصد به روش افشانه تیمار شده و در ساخت چندسازه چوب/ پلی‎اتیلن با نسبت ۶۰% چوب، ۳۸% پلی‎اتیلن و ۲% سازگارکننده به­کار برده شد. نمونه‎های ساخته شده همراه با نمونه شاهد فاقد ماده حفاظت کننده به مدت ۵ ماه تحت شرایط هوازدگی مطابق با استاندارد ASTM D۱۴۳۵  قرار داده شده و سطح چندسازه از نظر تغییرات ساختاری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی  (SEM) مطالعه شد همچنین زبری سطح چندسازه، قبل و بعد از هوازدگی بوسیله دستگاه زبری سنج Miyutoyo SJ ۲۰۱P بررسی شد. نتایج بدست آمده از تصاویرSEM  نشان داد که بیشترین هوازدگی مربوط به نمونه شاهد می‎باشد و هر دو نوع مواد حفاظتی تاثیر به سزایی در افزایش مقاومت به هوازدگی چندسازه داشتند. همچنین نتایج نشان داد که حضور مواد حفاظتی باعث کاهش زبری چندسازه می‎شود، به صورتی که در نمونه شاهد اختلاف زبری موثر (Rq)، میانگین ارتفاع قله به دره (Rz) و میانگین زبری (Ra) قبل و بعد از هوازدگی به ترتیب ۹۳/۷، ۳۸ و ۸۸/۴ میکرومتر بود. اما در نمونه‎ دارای تیابندازول این اختلاف ۶۵/۱، ۲۱/۷ و ۴۲/۲ میکرومتر و در نمونه‎ دارای IPBC ۲/۱، ۵/۱ و ۷۹/۰ میکرومتر بود. در مجموع هر دو ماده حفاظتی IPBC و تیابندازول موجب افزایش معنی دار مقاومت به هوازدگی چندسازه چوب/ پلی‎اتیلن شد

چندسازه چوب/ پلی‎اتیلن, IPBC, تیابندازول, هوازدگی