بابک میرزایی - کارشناس ارشد، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران،
کاظم دوست حسینی - استاد، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
اسماعیل قاسمی - استادیار، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
یحیی همزه - استادیار، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

در این مطالعه دو نوع پسماند، گرفته شده از کارخانه های چوب و کاغذ مازندران و کاغذسازی لطیف به همراه آرد چوب راش به عنوان پرکننده چندسازه های ساخته شده با پلی اتیلن سنگین و پلی پروپیلن استفاده شد. نسبت وزنی عامل جفت کننده، پلیمر و پرکننده به ترتیب ۲%، ۳۸% و۶۰% در تمام ترکیب ها ثابت بود و نسبت پسماند به آرد چوب ۰:۶۰، ۲۰:۴۰، ۴۰:۲۰، و ۶۰:۰ در نظر گرفته شد. چندسازه ها با قالب گیری تزریقی ساخته شده و دانسیته، جذب آب و واکشیدگی ضخامت آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که جایگزینی آرد چوب با پسماند کاغذسازی موجب افزایش دانسیته و بهبود جذب آب و واکشیدگی ضخامت چندسازه ها می گردد. به طوری که نسبت پسماند به آرد چوب روی هر سه ویژگی مذکور تاثیر معنی داری داشت ولی تاثیر نوع پسماند تنها روی دانسیته معنی دار برآورد شد. همچنین چندسازه های ساخته شده با پلی پروپیلن دانسیته و جذب آب و واکشیدگی ضخامت کمتری نسبت به چندسازه های ساخته شده با پلی اتیلن سنگین نشان دادند.

پسماند مازندران, پسماند لطیف, چندسازه, پلی پروپیلن, پلی اتیلن سنگین, ویژگی های فیزیکی