سهراب رحیمی - دانشجوی دکترای تخصصی علوم و صنایع چوب و کاغذ دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات تهران
محمد مهدی فائزی پور - استاد گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
سعید اسحاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
اصغر طارمیان - استادیار گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

چوب صنوبر (تبریزی) (Popoulus nigra) با برش تجاری به ضخامت اسمی ۵ سانتی متر از منطقه طالقان واقع در غرب کرج، تحت سه برنامه مختلف شامل T۸-F۴ (برنامه پیشنهادی FPL[۱] برای تبریزی)، T۹-F۴  و  T۸-F۵ در کوره خشک گردید. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر ردیف های دسته بندی بار کوره (فوقانی، میانی و تحتانی) بر کیفیت چوب آلات خشک شده در کوره انجام شد. دمای خشک اولیه در سه برنامه به ترتیب ۵۴، ۵۴ و ۶۰ درجه سانتی گراد و دمای خشک نهایی به ترتیب ۸۲، ۸۲ و ۷۱ درجه سانتی گراد منظور شد. در هر سه برنامه رطوبت اولیه تخته ها۲±۹۶% و رطوبت نهایی ۲±۱۱% بود. به طوری که ارتفاع کل دسته بندی بار کوره۸۵ سانتی متر و پهنای بار ۱۵۲ سانتی متر بود. شدت اعوجاج ها، ترک های داخلی و ترک های سطحی در تخته های خشک شده اندازه گیری شد و تجزیه و تحلیل نتایج انجام شد. نتایج نشان دادند که تخته های طبقات فوقانی، میانی و تحتانی در هر سه برنامه از نظر کیفیت خشک شدن تفاوت معنی داری در سطح اطمینان ۹۵درصد ندارند. همچنین تخته ها از نظر قرار گرفتن در دامنه قابل قبول رطوبت نهایی نیز، در شرایط مطلوب قرار داشتند.   [۱]Forest Product Laboratory

خشک کردن, تبریزی, معایب چوب خشک کنی, کوره, طبقه