احمد میرشکرایی - استاد گروه شیمی دانشگاه پیام نور

در این تحقیق، تغییرات رفتار نوری لیگنین کرافت صنوبر و لیگنین سودای باگاس، پیش و پس از کاهش با بورهیدرید سدیم و هیدروسولفیت سدیم (دی تیونیت سدیم) و نیز پس از متیل­دار شدن با استفاده از دی متیل سولفات، با استفاده از فنون اندازه­گیری تغییرات شاخص­های نوری (روشنی، سفیدی، k/s و عدد PC) کاغذ آغشته به لیگنین براثر کهنه­سازی حرارتی تسریع شده مورد مطالعه قرار گرفت. تغییرات ساختاری ایجاد شده در لیگنین­ها براثر واکنش­های کاهشی، با استفاده از طیف­سنجی FT-IR و UV-Vis پیگیری و تا حد ممکن تعیین شد. نتایج نشان داد که از نظر حذف گروه­های رنگساز کربونیلی و کینونی و مقاومت در برابر اکسایش و تشکیل مجدد این گروه­ها، بوروهیدرید سدیم عملکرد بهتر و پر دوام­تری نسبت به دی­تیونیت سدیم دارد. از این رو، می­توان اینگونه استنباط کرد که در بهبود روشنی کاغذهای لیگنین­دار و دوام این روشنی، در مقایسه با دی­تیونیت سدیم، بوروهیدرید سدیم کارآیی بیشتری می­تواند داشته باشد. همچنین مشخص شد که متیل­دار شدن، به دلیل ممانعت از تشکیل ساختارهای کینونی در لیگنین، بر ثبات شاخص­های نوری کاغذهای لینگین­دار در شرایط کهنه­سازی حرارتی می­افزاید.

لیگنین, کهنه سازی حرارتی, کاغذهای لیگنین دار, واکنشگرهای کاهنده, گروه های رنگساز, شاخص های نوری