حسین رسالتی - دانشیار گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مرتضی عبدالله بیک مرندی - کارشناسی ارشد گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،
احمدرضا سرائیان - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

در این تحقیق تاثیر استفاده از آنزیم زایلاناز تجاری در پیش رنگ­بری خمیر کرافت باگاس بررسی شد. آنزیم زایلاناز حاصل از قارچTrichoderma virideدر مقادیر ۱۰، ۲۵ و۵۰ واحد و سطح زمانی ۲ ساعت بر خمیرکاغذ تاثیر داده شد. سپس رنگ­بری اصلی به صورت جداگانه یکبار روی نمونه تیمار شده با آنزیم و سپس روی نمونه بدون تیمار آنزیمی (تیمار شاهد) با توالی ۲ED۱DA (اسید سولفوریک + دی­اکسید کلر ۴، ۶، ۸، ۱۰ درصد + استخراج قلیایی + دی­اکسید کلر ۲ درصد به­عنوان کلر قابل دسترس) انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش میزان دی­اکسید کلر در مرحله ۱D رنگ­بری، درجه روشنی نهایی خمیرکاغذ به طور معنی­داری ((P<۰.۰۱ افزایش می­یابد. همچنین در مورد نمونه­های تیمار شده با آنزیم زایلاناز افزایش معنی­داری ((P<۰.۰۱ در درجه روشنی و ماتی و کاهش معنی­داری ((P<۰.۰۱ در درجه زردی، عدد کاپا و میزان دور پالایش برای رسیدن به درجه روانی مشخص خمیرهای رنگ­بری شده مشاهده شد. بیشترین درجه روشنی و کمترین درجه زردی و عدد کاپا مربوط به تیمار آنزیمی U۲۵ می­باشد که به ترتیب اختلاف معنی­داری ((P<۰.۰۱ در حدود ۸/۱۰درصد، ۹۸/۳ درصد و ۲۴/۲ واحد در مقایسه با تیمار شاهد دارد. بیشترین ماتی خمیرهای رنگ­بری شده مربوط به تیمار آنزیمی U۵۰ می­باشد که به ترتیب اختلاف معنی­داری ((P<۰.۰۱ در حدود ۳ درصد در مقایسه با تیمار شاهد دارد. با توجه به نتایج بدست آمده، تیمار آنزیمی U۲۵ به عنوان تیمار بهینه آنزیمی انتخاب می­شود.

باگاس, خمیر کرافت, آنزیم زایلاناز, ویژگی نوری, زیست رنگ بری