مسعود رضا حبیبی - بخش تحقیقات علوم چوب و فرآورده های آن، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
حسین حسینخانی - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور- بخش تحقیقات علوم چوب و فرآورده های آن
سعید مهدوی - بخش تحقیقات علوم چوب و فرآورده های آن، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور،

در این تحقیق با استفاده از سه کلن صنوبر (P.e.vernirubensis, P.e.costanzo, P.e.۵۶۱.۴۱) در دو سن ۴ و ۱۲ سالگی در سه زمان بخارزنی (۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه) و سه زمان پرس (۳، ۴ و ۵ دقیقه) و دو مقدار رزین (۹ و ۱۱ درصد) نسبت به ساخت تخته فیبر نیمه سنگین اقدام شد. میانگین طول و قطر الیاف کلنهای ۴ و ۱۲ ساله P.e.vernirubensis, P.e.costanzo, P.e.۵۶۱.۴۱ به ترتیب ۷۵۱، ۴۴/۲۵ و ۸۰۵، ۷۶/۲۵، ۷۴۶، ۲۳/۲۵ و ۸۹۹، ۸۳/۲۶ و ۹۹۵، ۲۳/۲۹ و ۹۰۲، ۶۲/۳۱ میکرون تعیین شد. مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، مقاومت چسبندگی داخلی و مقدار واکشیدگی ضخامتی تخته­ها پس از ۲ و ۲۴ ساعت غوطه­وری بر اساس استانداردDIN  تعیین شد. به طورکلی افزایش زمان بخارزنی سبب کاهش ویژگیهای خمشی و مقاومت چسبندگی داخلی تخته فیبرها شده است. همچنین با افزایش زمان پرس، مقاومت چسبندگی داخلی تخته­ها بهبود یافته است. افزایش مصرف چسب سبب بهبود کلیه ویژگیهای مقاومتی تخته فیبرها شده است. حداقل مقدار واکشیدگی ضخامتی نیز در زمان بخارزنی ۱۵ دقیقه ملاحظه شد. این امر ناشی از کاهش خواص آبدوستی الیاف بوده است. ویژگیهای خمشی و مقاومت چسبندگی داخلی تخته فیبرهای ساخته شده از کلنهای ۴ ساله و ۱۲ ساله با یکدیگر اختلاف معنی­داری نداشتند. تاثیر سن بهره برداری  فقط بر مقدار واکشیدگی ضخامتی معنی­دار بوده، به طوری که تخته فیبرهای تهیه شده از کلنهای ۴ ساله نسبت به ۱۲ ساله از مقدار واکشیدگی  ضخامتی کمتری برخوردار بودند.

صنوبر, تخته فیبر, الیاف, چسب, کلن, بخارزنی