تاثیر به کارگیری راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی آموزان غیرایرانی در مهارت نوشتاری

راهبردها اقدامات آگاهانه ای هستند که زبان آموزان برای بهبود زبان­آموزی به کار می­برند. درواقع در حوزه­ی آموزش زبان راهبردهای یادگیری به زبان­آموز کمک می­کنند تا بتواند اطلاعات را فراگرفته، آن ها را ذخیره­سازی، سپس بازیابی کند و درنهایت مورد استفاده قرار دهد. ازاین­رو، اطلاع زبان­آموز و مدرس از اهمیت راهبردها در تسریع و اثربخشی فرایند یادگیری بسیار موثر است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی بر میزان موفقیت فارسی آموزان در مهارت نوشتن می­پردازد. نمونه­ی­ آماری پژوهش، متشکل از ۴۲  فارسی­آموز عربی­زبان زن و مرد بود که در بازه­ی سنی ۱۸-۲۰ سال قرار داشتند و در ترم پاییز ۹۵ در دوره­ی پیشرفته مشغول یادگیری زبان فارسی بودند. ابزار پژوهش جهت سنجش میزان به کارگیری راهبردها، پرسش نامه­ی راهبردهای یادگیری زبان آکسفورد (۱۹۹۰) می­باشد و برای تعیین رابطه­ی به کارگیری راهبردهای یادگیری زبان فارسی با میزان موفقیت فارسی آموزان در مهارت نوشتن، از نمرات آنان در درس نگارش استفاده شد. تحلیل فرضیه­ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرتوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون صورت گرفت و نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین به کارگیری راهبرد فراشناختی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه­ی معنی­دار مثبتی وجود دارد. این در حالی است که طبق یافته­های پژوهش، بین به کارگیری راهبرد­های اجتماعی و عاطفی و موفقیت در مهارت نگارش رابطه­ی معنی­دار مثبتی وجود ندارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که بین سه نوع راهبردهای فراشناختی، اجتماعی و عاطفی، راهبردهای فراشناختی باعث موفقیت فارسی آموزان در درس نگارش شده است و هرچه میزان به کارگیری راهبردهای فراشناختی افزایش بیابد، میزان موفقیت فارسی­آموز در درس نگارش نیز افزایش می­یابد. درنهایت پیشنهادهایی جهت آموزش راهبردها درکلا­س­های آموزش زبان فارسی ارائه گردید.

Keywords:

راهبردهای فراشناختی , راهبردهای اجتماعی , راهبردهای عاطفی , مهارت نوشتاری