تخصیص قابلیت اطمینان زیرسامانه های ماهواره بر با تحلیل سلسله مراتبی در فاز طراحی مفهومی

هدف از این مقاله، ارائه متدلوژی تخصیص قابلیت اطمینان زیرسامانه های ماهواره بر با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی در فاز طراحی مفهومی است. تابع هدف در استفاده از این متدلوژی، قابلیت اطمینان است و معیارهای اصلی، فناوری، پیچیدگی، زمان عملکرد هر زیرسامانه و هزینه درنظرگرفته شده اند. برای به کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی در تخصیص قابلیت اطمینان زیرسامانه های ماهواره بر، از لینک کد مطلب (به منظور بررسی سازگاری و تعیین وزن هایتخصیص با استفاده از روش بردارهای ویژه ماتریسی) و نرم افزار اکسل(برای تشکیل ماتریس های مقایسه زوجی) استفاده می شود. برای این منظور، با استفاده از خروجی های نرم افزار طراحی مفهومی ماهواره بر سوخت مایع (LVCD)که توسط نویسندگان مقاله توسعه یافته است، مشخصه های زیرسامانه های ماهواره بر و زمان عملکرد هر زیرسامانه استخراج می شود و به عنوان ورودی این متدلوژی قرار خواهد گرفت. نتایج به دست آمده برای تخصیص قابلیت اطمینان به زیرسامانه های بلوک مرحله دوم یک ماهواره بر سوخت مایع، میزان خطای روش را کمتر از ۲% برآورد می کند که در بحث قابلیت اطمینان در فاز طراحی مفهومی قابل قبول است.

Keywords:

تخصیص قابلیت اطمینان , ماهواره­بر , تحلیل سلسله مراتبی