فاطمه پورحاجی - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت و کارمند دانشگاه علوم پزشکی
فهیمه پور حاجی - کارشناسی مدیریت برنامه ریزی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی تهران و کا
علی وفایی نجار - دکتری مدیریت خدمات بهداشتی درمانی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی

تغییرات محیطی و افزایش رقابت جهانی ، موضوع توانمند سازی و اینکه توانمند سازی تا چه حد می تواند بر عملکرد اعضای هیئت علمی تاثیر گذارد را ، کانون توجه مدیریت قرار داده است.توانمند سازی حرکتی دائمی است و اهمیت آن روز به روز در حال افزایش است و یکی از راههای جدید اداره کردن سازمانها می باشد.لذا این مقاله با هدف ارزیابی تاثیر توامند سازی بر عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی مشهد در سال 1388 طراحی گردی.پژوهش حاضر مطالعه تحلیلی مقطعی بوده و جامعه مورد پژوهش 30 نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده های بهداشت و پیراپزشکی مشهد در سال 1388 بودندکه به روش سرشماری انتخاب شدند.ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشتمل بر سئوالتی در مورد عوامل فردی و حیطه های توانمند سازی انگیزشی در قالب 48 سئوال و برخوردار از مقیاس در جه بندی لیکرت بود.استانداردسازی این پرسشنامه از طریق تایید روایی محتوی و شکل توسط افراد صاحبنظر و همچنین پایانی آن از طریق Test-Retest در یک مطالعه مقدماتی (Pilot study) مشخص گردید .با استفاده از نرم افزار SPSS ، ضریب آلفای کرانباخ پرسشنامه محاسبه شد که مقدار آن برابر 0/85 است و با انجام تست های آماری از قبیل آزمون کای دو آنالیز واریانس و دیگر تست های لازم ، سئوالات تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که 60% افرادی که کارشان احساس معناداری می کردند ، انگیزه بیشتری برای انجام وظایف کاری داشتند .40% افرادی که در کارشان شایستگی احساس می کردند، تمایل بیشتری برای انجام وظایف داشتند.30% افرادی که کارشان را موثر احساس می کردند توان بیشتری برای انجام وظایف کاری داشتن.70% افرادی که در کارشان حس اعتماد ( به همکاران) می کردند، انگیزه بیشتری برای انجام وظایف کاری داشتند. افرادی که در کارشان خود مختاری احساس می کردند، انگیزه بیشتری برای انجام وظایف کاری داشتند.

توانمند سازی ، عملکرد آموزشی ، اساتید