بهناز عقیلی دهکردی - دانشجوی دکتری فلسفه غرب، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران
حسین کلباسی اشتری - استاد گروه فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، عضو شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی

نقد فلسفی دلوز بر اسپینوزا، که در کتاب اسپینوزا و مسئله بیان آمده است، اثر بسیار مهمی است، زیرا نتایجی که در آن کتاب به دست آمده اند بنیادهایی فراهم می آوردند برای تاملات مابعدالطبیعی بعدی دلوز درباب طبیعت قدرت، بدن، تفاوت، و شباهت. دلوز و اسپینوزا نخستین کتابی است که آرای فلسفی دلوز را بررسی می کند، در جاهایی که تلاش می کند فلسفه اسپینوزا را ارزیابی کند و استدلال های وی را درباب مسائلی مانند امر مطلق، فلسفه ذهن، معرفت شناسی، و فلسفه اخلاق و سیاست به چالش بکشد. اگرچه نویسنده دلوز را تحسین می کند، با او سر مخالفت دارد و بر آن است که استدلال های وی نه تنها به ماتریالیسم حذفی و گونه ای سیاست هابزی می انجامند، بلکه مبهم گویی و مبهم کردن را رواج می دهند. وی، ضمن مخالفت با نظریه پردازان فمینیست که مفاهیم دلوز را راهی برای نجات نظریه های فمینیستی می دانند، پیش نهاد می دهد که چرخش به سوی مارکسیسم و نظریه انتقادی بهترین راه گشای فمینیسم خواهد بود.

دلوز, اسپینوزا, فمینیسم, ماتریالیسم, نظریه انتقادی