ناصر ویسی - هیات علمی ، کارشناسی ارشد علوم تربیتی ، دانشکده روانشناسی و علوم تربی

نظام های آموزشی برای ادامه بقاء مفید نیازمند ارزیابی هستند.در ارزیابی کیفیت نظام دانشگاهی باید متغیرهایی همچون درون داد ، فرایندها و فعالیت ها ، امکانات آموزشی ، اساتید ، برون داد یا دانش آموختگان را مورد بررسی قرار دهیم.مهمترین درون داد نظام دانشگاهی را به نوعی دانشجویان تشکیل می دهند، اما از آنجا که امکانات و ظرفیت پذیرش دانشگاه ها محدود است.بنابراین وجود برنامه ای مدون و جامع برای گزینش دانشجو جهت تعیین درون دادی با هوش ، با استعداد ، خلاق و با انگیزه برای ورود به نظام دانشگاهی جهت استفاده از امکانات مادی و معنوی ملی لازم و ضروری است .پژوهشگر در این مقاله به بررسی و توصیف تاثیر نحوه گزینش دانشجو از طریق آزمون سراسری کنکور و طرح بومی سازی پذیرش دانشگاه ها بر کیفیت نظام دانشگاهی پرداخته است.تحلیل این مسائل نشان داد که با این نوع نظام گزینش دانشجو که همواره آسیب های روانی ، عاطفی ، اقتصادی و ... برای داوطلبین و خانواده های آنها به دنبال داشته است و همچنین با طرح بومی سازی پذیرش دانشجو ما نمی توانیم شاهد حضور شایسته ترین ، علاقه مندترین و با استعداد ترین دانشجویان به عنوان درون داد نظام دانشگاهی باشیم.بدیهی است وقتی که اجزای اصلی تشکیل دهنده یک نظام آموزشی از کفایت لازم برخوردار نباشند نه تنها باید انتظار دانشگاه های با کیفیت را نداشت بلکه باید نظاره گر هد رفت امکانات و منابع مادی و انسانی نیز بود.

آزمون سراسری ، دانشگاه های دولتی ، داوطلبین ورود به دانشگاه