پارسا یعقوبی جنبه سرایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کردستان

ابهام در مقام مفهومی معرفتی ارتباطی یکی از اساسی­ ترین مفاهیم در حوزه خوانش متن است. این ویژگی از یک سو به دلیل ریشه داشتن در چند حوزه از دانش­ ها و ازسوی دیگر به اقتضای زمانه، ژانر، سبک، و مواردی از این قبیل شکل های متنوعی دارد. به همین دلیل تحقیق و نوشتن در آن باب، به ویژه بدون محدودکردن دوره و ژانر، کاری دشوار است. این نوشتار در مقام نوعی فرانقد درصدد معرفی و نقد کتاب کارکرد ابهام در فرایند خوانش متن تالیف فروغ صهبا است. نویسنده کتاب با طرح این ادعا که به رغم نظریه مرگ مولف، ابهام موجود در داستان های مدرن و پسامدرن نشانه اقتدار غیرمستقیم نویسنده است، سعی کرده است انواع ابهام را در برخی از داستان های مذکور بررسی کند. کتاب مذکور ازمنظر میزان اطلاع­ دهی درباب موضوعات، نیز تبیین صورت­ های ابهام اثری خواندنی است، منتها افزون بر چند ایراد ساختاری هم چون عدم ذکر پیشینه، نارسایی در تعاریف و طبقه بندی­ ها، و نیز پاره­ای گسست صوری و محتوایی، بر ادعایی بنا نهاده شده است که متناقض می نماید.

ابهام, خوانش متن, رمان فارسی, نقد کتاب