نقش واژگان بسامدی در ارزیابی مهارت واژگانی فارسی آموزان

هدف این مقاله تبیین نقش واژگان بسامدی در مطالعه ی مهارت واژگانی فارسی­ آموزان است. این تحقیق ناظر به الگوی توزیع فراوانی واژه های فارسی، ارتباط آن با مهارت واژگانی و شیوه ی استخراج واژگان بسامدی از پیکره فارسی است. به این منظور، از روش تحقیق پیکره­ بنیاد استفاده شده است. بر این ­اساس، یک پیکره ی فارسی رسمی و محاوره­ای انتخاب شد و توزیع آماری واژه ها در سطوح سه­ گانه ی قانون زیف مندلبرات به عنوان معیار مطمئنی برای ارزیابی مهارت واژگانی زبان­ آموزان به دست آمد. بر این اساس، معیار نمایه ی فراوانی واژگانی (لاوفر و نیشن، ۱۹۹۵) برای اندازه­ گیری غنای واژگانی معرفی شده که در آن به میزان به کارگیری واژه ­های پربسامد توجه ویژه­ای شده است. استخراج واژگان پربسامد از پیکره ی رسمی و محاوره­ای پس از اجرای عملیات بن­واژه­ سازی انجام شده است. چهار آزمون خی دو بر روی ۸۶۱ کلمه ی مشترک­، که برحسب چهار مقوله ی دستوری تقسیم­ بندی شدند، نشان داد که پیکره ی رسمی و محاوره­ای از نظر واژگانی به دو جامعه ی آماری متفاوت تعلق دارند. یافته ­های تحقیق نشان می­دهد که می­توان از سطوح بسامدی واژگان­ رسمی و محاوره­ای فارسی ­زبانان برای ارزیابی مهارت واژگانی فارسی ­آموزان استفاده کرد.

Keywords:

واژگان بسامدی , مهارت واژگانی , نمایه ی فراوانی واژگانی , پیکره ی زبانی