محمود رحیمی پور راوری - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، کارمند دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سمیه کرباسی دهوجی - دانشجوی کارشناسی رشته روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

یکی از عوامل تو سعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ،گسترش همه جانبه آموزش و تربیت است. تحولات فزاینده در زمینه ی دانش و تکنولوژی، نیازهای آموزشی جدیدی را برای تدریس بوجود می آورد که آموزش به شیوه سنتی، به تنهایی پاسخگو نبوده و در نتیجه به انواع دیگر آموزش از جمله آموزش مجازی نیاز می باشد .آموزش مجازی به عنوان کلید طلایی توسعه شیوه های تدریس، یکی از عوامل اصلی و ارکان مهمی است که آموزش و پرورش را به پویایی و نهایت کارایی و اثربخشی می رساند.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مجازی بر یادگیری است . روش این پژوهش مرور ی - کتابخانه ای می باشد . در این پژوهش به تعریف آموزش و آموزش مجازی و تاریخچه آن و همچنین تعریف یادگیر ی , فعالیتهای موثر در یادگیری مجازی و همچنین معایب و مزایای این نوع آموزش پرداخته شده است .نتایج این بررسی نشان میدهد که آموزش مجازی با مزایا و معایبی همراه است ، که از مهمترین مزایای آن انعطاف پذیری و حذف ترددهای بی مورد و پر هزینه است.از عمده ترین معایب نیز می توان دور شدن از روابط انسانی ر ا برشمرد.

آموزش مجازی , اثربخشی , یادگیری .