درآمدی بر جایگاه زنان در مناصب قدرت (مطالعه موردی زنان در جمهوری اسلامی ایران)

مشارکت سیاسی زنان و واگذاری مسوولیت درحوزه مدیریت و ریاست اعم از ریاست‎جمهور و یا مسوولیت هایی که قدرت اعمال نفوذ و اثربخشی حضور آنان را معنادار می سازد، از گذشته بحث محافل سیاسی، دینی و مطالبه زنان قدرتمند و توانمند بوده است. با طرح این سوال که آیا دیدگاههای اسلامی مانعی است برای حضور زنان در قدرت وآیا حضور زنان در قدرت یک امر واجب است و یا اقتضای جهان امروز و ضرورت این حضور است که این مطالبه را شکل دادهاست؟تا جایی که منجر به بروز دیدگاهها و رفتارهایی شده که حاکی از تلاش برای جبران کمبودها و نادیدهگرفتن ها برای رسیدن به مناصب قدرت در عرصه سیاست شدهاست. مثل بروز مکتب فمینیسم و یا سهمیه خواهی، برابری خواهی و اجرای تساوی برای آنان در همه زمینه ها. در این مطالعه که با روش مطالعه میدانی، تجربه‎زیسته و منابع کتابخانهای تدوین شده به اثبات ضرورت حضور زنان در مناصب حکومتی و عدم مغایرت مبانی دینی دراسلام به این موضوع پرداخته شدهاست. حاصل بررسی موضوع نشان می‎دهد که زنان در ج.ا.ا علیرغم همه تلاش‎های خود موفق به حضور در مناصب قدرت و مدیریت کلان کشور نشده‎اند و عوامل این امر قوانین و مقررات مربوط به احزاب و نگاه مردسالارانه در بهره‎مندی از توان زنان است.

Keywords:

سیاست , قدرت , حاکمیت , مشارکت توده ای , مشارکت نخبگان , جنسیت