رسول پوررضا - فوق لیسانس مدیریت آموزشی از دانشگاه تهران.

این مقاله به بررسی شاخص ها و ابعاد مرجعیت علمی کشور جمهوری اسلامی ایران و رسالت آموزش در نیل به این جایگاه می پردازد. طبق سند چشم انداز 20 ساله، کشور ایران کسب رتبه نخست در منطقه و سپس دنیا را برای خود هدف قرار داده است. اما رسیدن به این جایگاه، یعنی قطب و محور شدن نیازمند بسترسازی، برنامه ریزی دقیق و سازماندهی صحیح امکانات و استعدادها و هماهنگی دستگاه های کشور در اجرای دقیق این خواست ملی است. آنچه که در این چالش با اهمیت و اساسی جلوه می نماید، آموزش و تربیت انسان های شایسته و متعهد می باشد که در چرخه دانش افزایی و تولید علم استفاده شوند. از آنجایی که هدف این مقاله تبیین رسالت آموزش در مسیر این حرکت ملی است، لذا ضمن استفاده از دیدگاه های مختلف، با بهره گیری از اسناد فرادست، همچون بیانات مقام معظم رهبری، سند چشم انداز 1404 و راهبردهای نهایی شده از سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری که در قالب نقشه جامع علمی کشور تدوین یافته، به نقش و وظایف آموزش در مسیر مرجعیت علمی کشور می پردازد و راهکارهایی را برای جامه عمل پوشاندن به این آرمان که مایه عزت ملی و اقتدار و سربلندی ایران اسلامی است ارائه می دهد.

رسالت آموزش، مرجعیت علمی، نقشه جامع علمی کشور