ارزیابی فراوانی میکروپلاستیک ها در اندامهای مختلف ماهی طلال، Rastrelliger kanagurta

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 339

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICII08_077

تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1400

Abstract:

میکروپلاستیکها به عنوان ذرات پلاستیکی با اندازه کمتر از ۵ میلیمتر، به عنوان یکی از آلاینده ها ی نوظهور اکوسیستم های آبی محسوب میشوند که اخیرا توجه محققین جهانی را برای بررسی پیامدهای منفی زیست محیطی احتمالی به خود جلب کرده اند. در این پژوهش ۱۸ نمونه ماهی طلال از صیادان بندرهای عباس، میناب و لنگه خریداری شد و فراوانی میکروپلاستیکها در بافت های مختلف شامل ماهیچه پشتی، کبد ، آبشش و دستگاه گوارش مشخص شد. نتایج نشان داد که میانگین طول و اندازه ماهیان مورد بررسی به ترتیب ۶۲ / ۱ ± ۲۸ / ۲۳ و ۰۶ / ۳۱ ± ۳۵ / ۱۵۹ بود. میانگین فراوانی میکروپلاستیکها در بافت های ماهیچه، کبد، آبشش و دستگاه گوارش به ترتیب ۵۹ / ۰ ± ۳۳ / ۰ ، ۸۴ / ۱ ± ۲۸ / ۱ ، ۶۱ / ۱ ± ۵۶ / ۱ و ۷۰ / ۱ ± ۲۲ / ۱ ذره در فرد شمارش شد. بیشترین و کمترین تعداد میکروپلاستیکها به ترتیب ۸ و صفر ذره در فرد بود. شکلهای فیبر، قطعه و فیلم به ترتیب با فراوانی های ۹۵ ،% ۴ % و ۱ % شکلهای شناسا یی شده میکروپلاستیکها در نمونه ها بودند. رنگهای مختلف سیاه، قرمز، آب ی، سبز و سایر رنگها برای میکروپلاستیکها شناسایی شد که رنگهای سیاه و قرمز به ترتیب با فراوانی ۵۰ % و ۱۳ % رنگهای غالب میکروپلاستیکها بودند. تحلیل اندازه می کروپلاسیتکها نشان داد که بیش از ۹۰ % آنها دارای اندازه کمتر از ۲۰۰ میکرومتر بودند. ارتباط معنیدار ) r=۰.۴۹ ) تنها میان اندازه ماه ی وفراوانی میکرو پلاستیک ها در دستگاه گوارش ماهی طلال به دست آمد. کنترل کیفیت آزمایشگاه ی وجود آلودگی میکروپلاستیکی را نشان داد؛ از ا ین رو دادههای بافتهای ماهیچه و کبد دارای عدم قطعیت بالا بود و بنابراین تنها داده های آبشش و دستگاه گوارش قابل اعتماد است.

Authors

علی حسین پور

گروه محیط زیست، واحد اصفهان خوراسگان ، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفها ن

عاطفه چمنی

گروه محیطزیست، واحد اصفهان خوراسگان ، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفها ن

روح اله میرزایی

گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان

سیده لیلی محبی نوذر

پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاور زی، بندرعباس