علی اکبر امین بیدختی - استادیار دانشگاه سمنان، دکتری مدیریت آموزشی
علی رحیمی جعفری - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی
نوید شریفی - مدرس دانشگاه، کارشناس ارشد مدیریت صنعتی

مقاله حاضر به شناسایی موانع برنامه استراتژیک وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در راستای اهداف سند چشم انداز ایران 1404 پرداخته است. جامعه مورد مطالعه، اساتید رشته مدیریت دانشگاه های دولتی شهر تهران بوده و نمونه مورد مطالعه شامل 110 نفر از این اساتید در سال تحصیلی 89-88 می باشد، که با استفاده از فرمول ککران از جامعه 195 نفری انتخاب گردیده است. روش پژوهش از نوع توصیفی و پیمایشی است. به منظور جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه با مقیاس چهارگانه لیکرت که با استفاده از تکنیک دلفی تهیه گردیده، و جهت تجریه و تحلیل یافته ها از فنون آمار توصیفی واستنباطی استفاده شده است. آزمون مورد نظر برای بررسی فرضیه ها، آزمون ناپارامتریک نکوئی برازش می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها چنین است که تغییرات پی در پی مدیران عالی بر تحقق برنامه استراتژیک وزارت علوم تاثیر منفی دارد، در اجرای برنامه استراتژیک وزارت علوم به رشد کیفی نیروی انسانی توجه نشده است، تمرکز ساختاری در دانشگاه ها و همچنین فقدان نهادهای ریسک پذیر برای تجاری سازی فناوری از موانع تحقق برنامه استراتژیک وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می باشد.

برنامه استراتژیک، سند چشم انداز، تمرکز زدائی، تجاری سازی