CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی عادات غذایی ماهی تیزکولی(Hemiculter leucisculus)دریاچه چیتگر تهران

عنوان مقاله: بررسی عادات غذایی ماهی تیزکولی(Hemiculter leucisculus)دریاچه چیتگر تهران
شناسه ملی مقاله: ICII08_140
منتشر شده در هشتمین کنفرانس ملی ماهی شناسی ایران در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهدی مرادی چافی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی
کیوان عباسی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی
سیامک باقری - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی
علیرضا میرزاجانی - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی
مصطفی صیادرحیم - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی
جلیل سبک آرا - پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی

خلاصه مقاله:
مطالعه عادات غذائی ماهی تیزکولی در دریاچه شهدایخلیج فارس )چیتگر( طی شهریورماه سال ۱۳۹۶ صورت گرفت. براساس وضعیت دریاچه، ماهیان با استفاده از تور گوشگیرثابت، تور ساحلی و تورپرتابی صید گردیدند. نمونه ها پس از ثبت وزن بدن و طول کل، کالبد شکافی شده و پس از تعیین جنسیت، محتویات روده آنها شناسایی و شمارش شدند. ماهیان مورد بررسی دارای وزن ۱/۲۱ تا ۶۵/۱ با میانگین ۱۴/۹۸±۱۴/۶۱ )انحراف معیار±میانگین( گرم، طول ۵۶/۵ تا ۲۰۵ با میانگین ۱۱۶/۵۵±۳۴/۷۹ میلیمتر و سن۳ تا ۹ با میانگین ۵/۰۰±۲/۴۰ سال بودند. میانگین ضریب چاقی این ماهی ۰/۰±۷۳/۰۹، طول نسبی روده ۰/۸۴±۰/۱۴ و شدت تغذیه آن ۴۰۶/۸۴±۲۶۸/۱۷در دریاچه چیتگر بدست آمد. نتایج نشان داد که ماهیان تیزکولی، بیشتر رژیم گوشتخواری داشته و از لحاظ شدت تغذیه شرایط خوبی داشتند. بررسی طیف غذایی این ماهی نشان داد که از پریفیتون، انواع جلبکها، فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون و تعدادکمی ازکفزیان نظیر شیرونومیده تغذیه نموده است. از نظر فراوانیحضور در لوله گوارش )Fp(، شیرونومیده با ۱۰/۳۴ درصد )به عنوان غذای فرعی( فراوانی داشت در حالی که پریفیتون با ۸۲/۷۶ و جلبکها با ۶۲/۰۷ درصد فراوانی حضور، به عنوان غذای اصلی این ماهی در دریاچه چیتگر محسوب شدند.

کلمات کلیدی:
تیزکولی، عادات غذایی، دریاچه چیتگر، ایران

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1331150/