آریا وزیرزاده - گروه منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه شیراز، شیرا ز
هاجر معصومی فشانی - گروه شیلات، تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه تربیت مدر س، نو ر

در این پژوهش اثر تغذیه با جیره حاوی باکتری فرمنتوم ) ATCC۱۴۹۳۱ ) ( Lactobacillus fermentum ،) بوچنری (PRM ۲۰۵) buchneri Lactobacillus و مخمر نانوایی ) Saccharomyces cerevisiae ) با غلظت CFU/g ۷۱۰ به صورت مجزا و ترکیبی بر آنزیم های کبدی ۱۶۰ قطعه قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن ۵۰ ± ۲۵۰ به مدت ۶۰ روز مورد بررسی قرار گرفت. پس از ۱۵ روز سازگاری ماهیان به ۸ گروه با دو تکرار تقسیم شدند و در گروههای شامل باکتری - فرمنتوم، باکتری بوچنری، ترکیب فرمنتوم و بوچنری، مخمر نانوایی، ترکیب فرمنتوم و مخمر نانوایی، ترکیب بوچنری و مخمر نانوایی، ترکیب فرمنتوم و بوچنری و مخمر نانوایی و گروه فاقد پروبیوتیک به عنوان شاهد تغذیه شدند. در روزهای سی ام و شصتم از شروع غذادهی نمونهبرداری انجام شد. بر اساس نتایج این پژوهش، در روز سی ام و شصتم نمونه برداری تفاوتی بین گروه های مختلف برای میزان آلانین آمینوترانسفراز و آسپارات آمینوترانسفراز مشاهده نشد ( p > ۰.۰۵ (، اما برای میزان آلکالین فسفاتازقلیایی تفاوت مشاهده گردید ) p<۰.۰۵ (. میزان آلانین آمینوترانسفراز و آسپارات آمینوترانسفراز در روز شصتم نمونه برداری نسبت به روز سی ام نمونه برداری افزایش یافت، اگر چه این افزایش برای آسپارات آمینوترانسفراز معنی دار نبود. بر این اساس با توجه به این که پروبیوتیک های مورد استفاده در این پژوهش طی روز ۶۰ غذادهی باعث افزایش میزان آلانین آمینوترانسفراز و آسپارات آمینوترانسفراز و کاهش میزان آلکالین فسفاتاز قلیایی ماهی قزل آلای رنگین کمان شدهاند میتوان احتمال داد، استفاده طولانی مدت از پروتیکهای مذکور از طریق تولید مواد نامطلوب سطح این آنزیمها را افزایش داده و بنابریان ممکن است بر ماهی اثر سوء داشته باشد.

پروبیوتیک، آنزیمهای کبدی، قزلآلای رنگینکمان