راهبرد آمریکا در منطقه غرب آسیا: با تاکید بر نقش پایگاه های نظامی

آمریکا در سال های اخیر در حال مدیریت نوع حضور و منابع خود در جهان به منظور تمرکز بر منطقه شرق آسیاست که این امر بر حضور نیروهای آمریکایی در غرب آسیا نیز تاثیرگذار بوده است و اعلام خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان و تعطیلی برخی پایگاه های آمریکا در منطقه نیز موید همین موضوع است. بنابراین آمریکا در حال تغییر نوع حضور خود در این منطقه است که تغییر نقش و کارکرد پایگاه های نظامی آمریکا در منطقه، یکی از پیامدهای این تغییر رویکرد است. ازاین رو، گزارش حاضر به دنبال یافتن عناصر و ویژگی های این تغییر در نوع حضور با تاکید بر نقش و نگاه آمریکا به پایگاه های نظامی خود در منطقه غرب آسیا بوده است. با توجه به این تغییر رویکرد، به نظر می رسد آمریکا به سمت پایگاه های نظامی کوچک و نامتمرکز و همچنین تقویت رویکرد «به وسیله، با و از طریق»، «حضور بدون ماندگاری» و «موازنه از دور» در حرکت است و در نظر دارد تا ضمن حضور (حداقلی نظامی)، از طریق تاکید بر ابزارهای غیرنظامی، تقویت توان بازدارندگی شرکا و متحدان و همچنین شبکه سازی امکانات و ظرفیت های خود و استفاده از فناوری های روز، بازدارندگی ایجاد کرده و نظم مطلوب خود را در منطقه حفظ کند. علاوه بر آن، به نظر می رسد آمریکا به دنبال استفاده از مدلی هیبریدی از پایگاه های خود در منطقه غرب آسیاست. این مدل شامل ترکیبی از پایگاه های سنتی آمریکا که در اختیار کشورهای میزبان اند، برخی پایگاه های سنتی (محدود) و در اختیار آمریکا و درنهایت، برخی پایگاه های جدید است. تاب آوری، چندمنظوره بودن، تاکید بر کارکرد آموزشی، شبکه سازی و ارتباطات، نامتمرکز و کوچک بودن، توزیع جغرافیایی گسترده تر و وارد کردن کشورهای میزبان در مدیریت پایگاه های سنتی از مهم ترین عناصر جدید در نگاه به پایگاه های نظامی می باشد. ضمن آنکه بعد و کارکرد سیاسی این پایگاه ها در نمایش تعهد آمریکا به حفظ امنیت شرکا و متحدان منطقه ایش برجسته تر خواهد گشت.

Keywords:

آمریکا , تغییر نوع حضور , راهبرد , غرب آسیا , پایگاه های نظامی