بی بی عشرت زمانی - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی وروانشناسی دانشگاه اص
ستاره موسوی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه اصفهان،

هدف ازاین نوشتار ، بررسی تطبیقی چگونگی تلفیق فناوری در برنامه درسی آموزش عالیایران و چین درحول 3محور؛ 1-اهداف 2 فرایند وروش های یاددهی-یادگیری 3-موادآموزشی می باشد،این پژو هش از نوع پیمایشی و توصیفی تطبیقی است و جامعه مورد مطالعه برنامه درسی آموزش عالی کشورهای ایران وچین بوده است.یافتههای حاصل از این پژوهش نشان می دهد که هر دو کشور از فناوری اطلاعات برای ایجاد فرصت های فراگیری و تحصیل برای همه فراگیران آموزش عالی، از طریق آموزش الکترونیکی و آموزش از راه دور اقدام کرده اند. هر دو کشور از فناوری به عنوان ابزاری برای بهبود فرایند یاددهی -یادگیری یاد شده است.اما رشد صنعت نرم افزاری در کشورچین قابل توجهتر از ایران می باشد.درهر دو کشور برنامه های درسی به زبان اول یعنی ؛فارسی و چینی تدوین می شودو در چین سعی شده است زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم در نظر گرفته شود در واقع برنامه های درسی بیشتر به زبان چینی تهیه شده و و یا امکان ترجمه به زبان چینی برای مخاطبان فراهم شود. نظام آموزشی ایران معلم محوراما چین برروشهای آموزشی گروهی تاکید می کنند.در هردو کشور استفاده از اینترنت به عنوان منبع آموزشی برای کمک به یادگیری وارتباط با متخصصان مورد تاکید است درچین با گسترش فاوا و جامعه اطلاعاتی سواد اطلاعاتی به میزان زیادی با نظام آموزشی چین در حال ادغام است ولی ایران برای تارسیدن به این مراحل گامهای زیادی را در پیش دارد.

فناوری ، تلفیق فناوری در برنامه درسی ، روشهای یاددهی-یادگیری، آموزش عالی برنامه درسی