باز زنده سازی باغات شهری با رویکرد اکوتوریسم شهری

با نگاهی به معماری و شهرسازی ایران می توان دریافت که باغ به عنوان بخش جدایی ناپذر منظر شهری، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. متاسفانه ساختار سنتی و روشهای بهره برداری قدیمی در باغات، عدم حمایت های دولتی، گسترش شهرنشینی و تغییر نگرش مالکان به باغات شهری در گذر زمان، رغبت نگهداری و حفظ آنهارا دچارخطر نموده و موجب رها شدن باغات به امید تغییر و تبدیل کاربری شده است. این مقاله در پی آن است تا بارویکرد پایداری به تحلیل و شناخت عناصر باغ به روش توصیفی_تحلیلی در جهت حفظ این گنجینه طبیعی بپردازد . جاذبه ها و قابلیت های گردشگری از سرمایه های منحصر به فرد هر کشور به شمار می رود که توانسته به عنوان یک صنعت پاک مطرح شود و ضمن افزایش درآمدهای ارزی برای اقتصاد ملی، کمک شایانی به رونق اشتغال ایجاد درآمدها نماید. یکی از را ه های دستیابی به توسعه پایدار اقتصادی همگام با رشد اقتصادی در سال های اخیر برای مناطق گوناگون، رونق صنعت گردشگری می باشد. از آنجایی که اساس و پایه، بخشی از فعالیت های گردشگری مبتنی بر جذابیت های طبیعی و عناصر اکولوژیکی می باشد بنابراین باغ های شهری با تحلیل جاذبه های توریستی، منابع طبیعی و طرح ریزی پتانسیل گردشگری را دارند. گردشگری طبیعی را می توان از کاربری های موثر در حفظ باغات شهری دانست.

Keywords:

اکوتوریسم , باز زنده سازی , باغ شهری , توسعه پایدار , معماری منظر