نیما سیدآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران - گرایش سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
سعیدرضا صباغ یزدی - استاد تمام گروه عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران

با به کارگیری مصالح چوبی در کنار سایر مصالح مورداستفاده در ساختمان های فولادی، می توان به افزایش سرعت برپایی و همچنین کاهش مقادیر بارهای مرده ساختمان یاری رساند. به این منظور نیاز می رود که با جایگزین کردن تیرچه های فولادی رایج با انواع سبک تری از تیرچه ها همانند تیرچه های چوبی، از وزن ساختمان ها کاسته شود. تیرچه های چوبی I شکل (I-Joistها)، گونه ای از تیرچه های ساخته شده از محصولات مهندسی شده چوبی هستند که بااینکه دارای وزن نسبتا کمتری در مقایسه با سایر تیرچه های چوبی بوده، دارای جان نسبتا مرتفع و ضعیفی نیز هستند. ازآنجایی که در اغلب تیرچه های با مقطع جان ضعیف، به علت تمرکز تنش های برشی در مقطع جان (به ویژه در نقاط نزدیک به تکیه گاه ها)، اکثر گسیختگی های رخ داده در این گونه تیرچه ها به صورت شکست های برشی در مقطع جان ظاهر می شوند. بنابراین نیاز این می رود که برای جبران این مشکل و همچنین افزایش مقاومت برشی در مقطع جان این گونه تیرچه ها، بخش هایی از مقطع جان آن ها، ازجمله نواحی ابتدایی و انتهایی تیرچه ها به وسیله المان هایی مقاوم سازی شوند. در پژوهش پیش رو به بررسی امکان افزایش مقاومت خمشی تیرچه های چوبی I شکل (I-Joistها) به کمک اتصال صفحات چوبی هم جنس جان آن ها به اطراف مقطع جانشان پرداخته شده است. نتایج حاصله از این امر، حاکی از آن بوده که اگرچه پس از استفاده از تقویت کننده ها، تا حدودی زیادی از تمرکز تنش های برشی در نقاط نزدیک به تکیه گاه جان تیرچه ها کاسته شده است ولی در نقطه مقابل، افزایش قابل توجهی در پایداری و سختی خمشی آن ها مشاهده نشده بوده است.

؛I-Joist، تیرچه چوبی، تقویت جان تیرچه، سقف چوبی، سبک سازی ساختمان، ساختمان چوبی، نرم افزار المان، محدود انسیس