بررسی انواع عوامل جانشین پروری در مدیریت شهری و شهرداری تهران

امروزه سازمان ها بخوبی دریافته اند که به منظور موفقیت در اقتصاد پیچیده جهانی و نیز ماندگاری در محیط رقابتی کسب و کار، به داشتن بهترین استعدادها نیاز دارند. همزمان با درک نیاز به استخدام، توسعه و نگهداشت استعدادها، سازمان ها دریافته اند که استعدادها منابعی بحرانی هستند که برای دستیابی به بهترین نتیجه ها نیازمند مدیریت جانشین پروری می باشند. در دهه های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ جانشین پروری به عنوان یک مسئولیت جنبی به دپارتمان پرسنلی محول شده بود، در حالیکه امروزه مدیریت جانشین پروری به عنوان یک وظیفه سازمانی که مسئولیت آن به عهده تمام دپارتمان هاست، بسیار جدی تر مورد نظر قرار گرفته است. در سال های اخیر، در سازمان های ایرانی، مبحث پرورش و توسعه نیروی انسانی در قالبهای گوناگونی، نظیر: شناسایی و پرورش استعدادها، مدیران آینده، مدیران سایه و غیره مورد توجه قرار گرفته است. در همین زمینه انجام مطالعات و پژوهشهای گوناگون برای الگوبرداری و بکارگیری تجربه های موفق سازمان های توسعه یافته، از اهمیت بسزایی برخوردار است. مدیریت جانشین پروری، به سازمان اطمینان می دهد که افراد شایسته، با مهارت های مناسب، در جایگاه مناسب شغلی در جهت دستیابی به هدفهای مورد انتظار کسب و کار قرار دارند. به واقع جانشین پروری، شامل مجموعه کاملی از فرایندها برای شناسایی، بکار گیری و مدیریت افراد به منظور اجرای موفقیت آمیز استراتژی کسب و کار مورد نیاز سازمان در مواقع ترک سازمانی کارکنان، اخراج، بازنشستگی است.

Keywords:

مدیریت , جانشین پروری , مدیریت شهری , شهرداری , سازمان