نقش حریم شهر توسعه پایدار و مدیریت شهری کلان شهر ها

مدیریت شهری نگاهی وسیع و چندجانبه نگر محسوب می شود که می تواند راه گشای بسیاری از مسائل موجود در این عرصه باشد و شرایط تسهیل گری را برای اجرای طرح و پروژه های شهری به وجود آورد. شورای شهر به عنوان یک نهاد تصمیم ساز با هدف سازماندهی و برنامه ریزی ، نظارت و بالابردن سطح کیفی و کمی در زمینه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی شهرها و ارتقا خدمات شهروندی پا به عرصه وجود نهاده است و این روند به صورت مطلوب وقتی می تواند موثر واقع شود که شوراها علاوه بر اتکا به بر قوانین موجود ، در امر توسعه شهری و مدیریت بهینه توانمندی لازم برای رفع موانع و مشکلات موجود در عرصه های مختلف را داشته باشند. رشد و گسترش تهران، مشکلات عدیده ای مانند استقرار صنایع مزاحم و آلاینده و تعدد و تراکم بالای اسکان های غیررسمی در محیط پیرامون شهر را موجب شده و وجود مدیریت های متعدد و عدم هماهنگی برنامه های توسعه نقاط جمعیتی پیرامون شهر تهران، به این مشکل دامن زده است.این مسئله، از یک سو، با افزایش تمایل به انجام ساخت و سازهای مسکونی و غیرمسکونی بیرون از محدوده قانونی شهر تهران و از سوی دیگر، با توجه به رویکرد کسب درآمد از اراضی پیرامون شهر تهران و ایجاد رقابت شدید برای تصاحب سهم بیشتر توسط ذی نفعان مختلف شامل نهادهای ذی صلاح، به یک بحران تبدیل شده است؛ اتفاقی که گرچه مبنای قانونی دارد ولیکن نه تنها باعث تهدید کلان شهر تهران است، بلکه تمامی سکونتگاه های انسانی موجود در حریم شهر تهران را تهدید می کند.نتایج نشان می دهد که به رغم پتانسیل گسترده در حریم، به دلیل نبود مدیریت واحد و عدم هماهنگی و یکپارچگی در برنامه ریزی، مشخص نبودن محدوده قانونی حریم، ناکارآمدی نسبی ابزارهای فعلی برای همگرایی سازمانی، نبود سازمانی جهت مدیریت منابع مالی اقدامات توسعه ای حریم و ...مهم ترین موانع اساسی بر سر راه توسعه یکپارچه حریم به حساب می آیند.

Keywords:

مدیریت حریم , حریم شهری , مدیریت شهری , شهرداری تهران