حمیدرضا رنجبر - کارشناس ارشدمهندسی عمران گرایش مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس و پژوهشگر مدیریت شهری و شهرداری تهران- ایران

بدیهی است که مدیران نمی توانند در برابر همه نوع بحران آمادگی داشته باشند. با این حال اگر آنها به مدیریت بحران به عنوان یک بخش جدانشدنی از مسئولیت مدیریت استراتژیک خود معتقد باشند، احتمال اینکه سازمان هایشان گرفتار بحران شود تاحد زیادی کاهش می یابد. توجه به مدیریت بحران و ارتباط آن با برنامه ریزی تکنیکی و عملیاتی بسیار مهم است. هر بحرانی فرصتی برای نشان دادن شخصیت یک موسسه، تعهد خود به وعده برند و ارزشهای نهادی آن است. برای پرداختن به چنین تاثیری، مدیریت باید «از طرز فکر مدیریت بحران» را به سمت «تربیت رهبر مدیریت بحران» حرکت کند. تحقیقات نشان می دهد که عوامل مشارکتی سازمانی بر تمایل مدیران به اتخاذ ذهنیت موثر» بحران به عنوان فرصت» تاثیر می گذارد. از آنجا که فشار آثار مثبت و منفی دربردارد، رهبرانی که تحت فشار زیاد به خوبی عمل می کنند می توانند سازمان در هنگام بحران های این چنینی هدایت کنند. در تحلیل نهایی مدیریت بحران ضامن بقا و شکوفایی بلندمدت یک سازمان است. رویکرد شش مرحله ای پیشنهاد شده در این مقاله به مدیران کمک خواهدکرد تا مهارت های تصمیم گیری خود در مدیریت بحران را توسعه داده و اهمیت نقش مدیریت بحران در فرایند مدیریت استراتژیک را درک کنند.

مدیریت شهری، شهرداری تهران، مدیریت بحران، مدیریت، برنامه ریزی